Βραβεία Όσκαρ 2019: Μία αποτίμηση - Η πίκρα για την Γκλεν Κλόουζ που έχασε και πάλι, ο Μάλεκ που θριάβευσε ως Φρέντι Μέρκιουρι & η σαστισμένη και χαρούμενη Ολίβια Κόλμαν

Η ταινία του Γ. Λάνθιμου είχε ένα χαμηλό μέσο όρο, 1 στα 10 – Ο Έλληνας σκηνοθέτης γονάτισε & φίλησε συγκινημένος την πρωταγωνίστρια του Ολίβια Κόλμαν που κέρδισε τελικά το Όσκαρ α’ γυναικείου

Παρελθόν και τα φετινά βραβεία Όσκαρ και ήδη διαβάσατε πολλά και είδατε άλλα τόσα αποσπάσματα. Η 91η απονομή ήταν πρώτη είδηση στα διεθνή Μέσα ενημέρωσης αλλά και εδώ στη χώρα μας λόγω φυσικά και της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου «Η Ευνοούμενη» που ήταν υποψήφια για 10 βραβεία Όσκαρ.

Τελικά έφυγε με 1 κερδισμένο, αυτό της απίστευτης πραγματικά Ολίβια Κόλμαν, η οποία αν και 46 ετών στην ταινία ως ασταθής ψυχολογικά Βασίλισσα Άννα της Αγγλίας έμοιαζε σχεδόν 60. Η Κόλμαν έκανε την πολύ μεγάλη ανατροπή της λαμπερής βραδιάς και πήρε αυτή το Όσκαρ α΄γυναικείου ρόλου επιβεβαιώνοντας αυτό που λέγεται πως το Χόλυγουντ παθαίνει κάτι με τους ηθοποιούς του Μεγάλου Βασιλείου (άνδρες και γυναίκες) θεωρώντας τους ίσως μία κλάση παραπάνω.

Τι κρίμα για την Γκλεν Κλόουζ της ταινίας «Η Σύζυγος» που ντυμένη με χρυσή τουαλέτα του οίκου Carolina Herrera ήταν έτοιμη να ανέβει στο βάθρο αλλά δυστυχώς ο φάκελος δεν έγραφε το όνομα της. Ήταν όπως σχολιάστηκε ευρέως από τις ανατροπές της βραδιάς και είναι κάπως λυπηρό μιας και η συμπαθής και σπουδαία πρωταγωνίστρια έχει τώρα το αρνητικό ρεκόρ των 7 υποψηφιοτήτων χωρίς καμία νίκη. Όπως είπε και μία φίλη και συνάδελφος, είναι κι αυτό μία νίκη και κάτι ξεχωριστό να συγκαταλέγεσαι ενώ το αξίζεις στους αβράβευτους της Ακαδημίας, οπότε στο μέλλον ή θα την βολέψουν με ένα τιμητικό Όσκαρ ή η Γκλεν Κλόουζ θα πάρει το αίμα της πίσω και μπορεί (κάτι ανήγγειλε για την νέα κινηματογραφική μεταφορά του «Sunset Boulevard» που η ίδια έπαιξε μοναδικά στο θέατρο).

Κατά τ’ άλλα η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είχε σε επίπεδο Όσκαρ το χειρότερο μέσο όρο (1 στα 10). Όχι ότι και τα πολυσπρωγμένα «Ένα Αστέρι γεννιέται» του Μπράντλει Κούπερ και «Vice, Ο Δεύτερος στην ιεραρχία» τα πήγαν καλύτερα. Από 8 υποψηφιότητες έκαστο περιορίστηκαν σε 1 Όσκαρ το καθένα (Όσκαρ τραγουδιού για το «Shallow» στην Lady Gaga, εκπληκτικά ντυμένη με μαύρη τουαλέτα του οίκου Alexander McQueen & Όσκαρ μακιγιάζ/κομμώσεων στο «Vice»).

Ο έντονα πολιτικοποιημένος και γκρινιάρης Σπάικ Λι ντυμένος στα μωβ μπορεί να μην κέρδισε το Όσκαρ σκηνοθεσίας που πήγε στον Μεξικανό Αλφόνσο Κουαρόν του ευαίσθητου «Ρόμα» (3 Όσκαρ από τα 10 που ήταν υποψήφιο) ωστόσο με το «BlacKkKlansman» των 6 υποψηφιοτήτων έφυγε με το Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου.

Στη φωτ. ο Αλφόνσο Κουαρόν και δίπλα του ο Ξαβιέ Μπαρδέμ.

Το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου πήρε το «Πράσινο Βιβλίο» του Πίτερ Φαρέλι, ένα πολύ ανθρώπινο και συγκινητικό φιλμ, εξαιρετικά καλοφτιαγμένο που έθιξε και με έξυπνο, διαπεραστικό τρόπο το πρόβλημα των φυλετικών διαφορών εις βάρος των Αφροαμερικανών. Η ταινία «Green Book – To Πράσινο βιβλίο» από τα 5 Όσκαρ που ήταν υποψήφια πήρε 3 (καλύτερης ταινίας, πρωτότυπου σεναρίου και β΄ ανδρικού για τον μαύρο ηθοποιό Μαχερσάλα Αλί που υποδύθηκε τον πιανίστα Ντον Σίρλει στις αρχές του ’60 ενώ περιοδεύει στον βαθύ Αμερικάνικο νότο).

Στη φωτ. ο σκηνοθέτης Πίτερ Φαρέλι και όλη η ομάδα του "Green Book".

Δεν έλειψαν και κάποια σχόλια μαύρων καλλιτεχνών ότι η συγκεκριμένη ταινία σαν να επιχείρησε να περάσει στα μαλακά και με άνετο, γλυκόπικρο τρόπο στα λευκά ακροατήρια το θέμα των μαύρων.

Ο Σπάικ Λι πάντως που είναι των άκρων (όταν ανέβηκε να παραλάβει το Όσκαρ του, όρμησε στην αγκαλιά του Σάμιουελ Τζάκσον σαν μικρό παιδί), ακούγοντας από την Τζούλια Ρόμπερτς ότι το Όσκαρ καλύτερης ταινίας δόθηκε στο «Πράσινο Βιβλίο», λέγεται πως ήθελε να σηκωθεί να φύγει από την αίθουσα.

Τέλος αριθμητικά μιλώντας το «Bohemian Rhapsody» με τον εξαίσιο Ράμι Μάλεκ από μετανάστες γονείς Αιγυπτιακής καταγωγής στις ΗΠΑ, ως Φρέντι Μέρκιουρι των Queen πήρε τα περισσότερα Όσκαρ της 91ης απονομής, 4 (καλύτερου α’ ανδρικού ρόλου – Μάλεκ, μοντάζ, στον John Ottman, ήχου & ηχητικών εφέ).

Δεν έφυγε απογοητευμένο και το φιλμ της Μάρβελ, «Μαύρος Πάνθηρας» που κέρδισε 3 Όσκαρ από τα 7 που διεκδικούσε. Μάλιστα στα 2 από αυτά υποσκέλισε την «Ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου. 

Στην καλλιτεχνική διεύθυνση/σκηνικά και στα κοστούμια. Ο «Μαύρος Πάνθηρας» κατέκτησε και το Όσκαρ καλύτερης μουσικής.

Το Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ πήγε στην ταινία «Free Solo» που τα έχει πάει εξαιρετικά από πλευράς εισπράξεων στις ΗΠΑ έχοντας ήδη ξεπεράσει τα 17 εκατομμύρια δολάρια εδώ και 22 εβδομάδες που παίζεται.

Μία από τις πιο όμορφες και μάλλον αδικημένες ταινίες της χρονιάς, το «First Man» του Ντάμιαν Σαζέλ με τον Ράιαν Γκόσλινγκ παρηγορήθηκε με το Όσκαρ καλύτερων οπτικών εφέ (είχε συνολικά 4 υποψηφιότητες σε τεχνικές κατηγορίες) ενώ το «Αν η Οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει» του Μπάρι Τζένκινς που βγήκε την περασμένη Πέμπτη σε 11 αίθουσες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κόβοντας 2.100 εισιτήρια (ελπίζουμε να το δούμε και στην Πάτρα) πήρε το Όσκαρ καλύτερου β’ γυναικείου ρόλου για την Ρετζίνα Κινγκ.

Καλύτερο φιλμ animation αναδείχθηκε όπως αναμενόταν το «Spiderman into the spider verse».

Επίσης από πλευράς τηλεθέασης η 91η απονομή των Όσκαρ που μεταδόθηκε από το ΑBC πήγε πολύ καλύτερα από πέρυσι και προσέγγισε τα 30 εκατομμύρια τηλεθεατές.

Και του χρόνου.

Κείμενο: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (To άρθρο πρωτοαναρτήθηκε από τον γράφοντα στο thebest.gr).

Ένας σταρ παλαιάς κοπής στην σκηνή των Σεζάρ την περασμένη Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019: ο πάντα γοητευτικός Ρόμπερτ Ρέντφορντ

Έλαβε συγκινημένος το τιμητικό Σεζάρ για το σύνολο της σπουδαίας καριέρας του ως ηθοποιός & σκηνοθέτης από την Κριστίν Σκοτ Τόμας, με την οποία είχε συνεργαστεί στον «Γητευτή των αλόγων»

 

Aναμενόταν πως θα ήταν από τις ξεχωριστές στιγμές της 44ης τελετής απονομής των βραβείων Σεζάρ της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 22 Φεβρουαρίου 2019 στη Salle Pleyel του Παρισιού και πράγματι ήταν. Ο λόγος για το τιμητικό βραβείο Σεζάρ – Cesar d’ Honneur που απονεμήθηκε στον 82χρονο Αμερικανό σούπερ σταρ του κινηματογράφου Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος ανεβαίνοντας στη σκηνή για να πάρει το βραβείο κάτω από τις επευφημίες και το θερμό χειροκρότημα του κοινού στην αίθουσα, έδειξε ιδιαίτερα συγκινημένος.

Μάλιστα ο Ρέντφορντ έλαβε το τιμητικό Σεζάρ για το σύνολο της καριέρας του από τα χέρια της ηθοποιού Κριστίν Σκοτ Τόμας, με την οποία είχε συμπρωταγωνιστήσει στο ρομαντικό, κοινωνικό φιλμ «Ο Γητευτής των Αλόγων» το 1998 που επίσης είχε σκηνοθετήσει ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

"Voilà ce que c'est une star!", με αυτή τη φράση «δείτε τι σημαίνει να είσαι σταρ», υποδέχτηκε στη σκηνή τον πάντα γοητευτικό Ρέντφορντ, η Κριστίν Σκοτ Τόμας.

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ όπως έγραψαν Γαλλικά Μέσα ενημέρωσης όπως η LeParisien παρότι είχε αναγγελθεί και όλοι όπως ήταν φυσικό τον περίμεναν με αγωνία και θαυμασμό, έφτασε τελευταίος και ακριβώς πέντε λεπτά πριν αρχίσει το σώου της τελετής, στις 9 παρά πέντε. Μπήκε στην αίθουσα συνοδευόμενος από τη σύζυγο του, την Γερμανικής καταγωγής ζωγράφο Sibylle Szaggars και τον Πρόεδρο της Γαλλικής Κινηματογραφικής Ακαδημίας Alain Terzian και κάθισαν στην πρώτη σειρά των καθισμάτων.

Την ώρα που κλήθηκε να παραλάβει το τιμητικό Σεζάρ για την καριέρα του μπροστά και πίσω από τις κάμερες αλλά και για την πολιτική & οικολογική του στάση όλα αυτά τα χρόνια, έδειξε να βουρκώνει. Εξάλλου το συγκεκριμένο βραβείο είναι ιδιαίτερου γοήτρου και βαρύτητας. Ωστόσο η βαθιά συγκίνηση του Ρόμπερτ Ρέντφορντ οφειλόταν όπως και ο ίδιος είπε κρατώντας το Σεζάρ στο γεγονός ότι αγαπά ιδιαίτερα τη Γαλλία και πως «πάντα θα θυμάμαι τις εμπειρίες που έζησα στα νεανικά μου χρόνια όταν βρέθηκα στη Γαλλία», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Η φωτ. είναι από την ανάρτηση του σάιτ flix.gr.

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ που την περίοδο του 1956-57 είχε βρεθεί νεότατος τότε ως πλανόδιος ζωγράφος στη Γαλλία και την Ιταλία ενώ μερικά χρόνια αργότερα το 1972 είχε έρθει στο Φεστιβάλ των Καννών μαζί με τον Σίντνει Πόλακ και το γουέστερν «Τζερεμάια Τζόνσον», παρέμεινε όλο το σαββατοκύριακο στη πόλη του Φωτός. Μάλιστα όπως έγραψε το premiere.fr, παρέδωσε κι ένα master class – κινηματογραφικό σεμινάριο μετά από σχετική τιμητική πρόσκληση, στην Γαλλική Cinematheque – Tαινιοθήκη.

Ενθυμούμενος την 1η φορά που πήγε στη Γαλλία ο πάντα γοητευτικός Ρόμπερτ Ρέντφορντ είπε: «ήταν σχεδόν εξήντα πέντε χρόνια πριν, όταν δεν είχα καθόλου χρήματα, μόνο ελπίδα. Πάντα αγαπούσα το Παρίσι. Ήρθα εδώ μόλις 18 ετών» ενώ στη συνέχεια αφηγήθηκε μία προσωπική διασκεδαστική ιστορία.

Στη φωτ., ο Alain Terzian, ο Ρέντφορντ & η σύζυγος του Σίμπιλ Ζάγκαρς, η φωτ. είναι από AFP.

"Πριν φύγω από την Αμερική για το Παρίσι, αγόρασα ένα μπερέ, για να αποκτήσω γαλλικό στυλ. Όταν έφτασα εδώ, περιπλανιόμουν στην Μονμάρτη. Βρέθηκα σε μία παρέα Γάλλων καλλιτεχνών και φορούσα τον μπερέ. Με πλησίασε λοιπόν ένας Αμερικάνος και με ρώτησε: "Είστε Αμερικάνος τουρίστας;" Ήθελα να δείχνω Γάλλος αλλά δεν τα κατάφερα", είπε αστειευόμενος ο αγαπητός Αμερικανός σταρ. 

Η πιο τελευταία του ταινία ως ηθοποιός, το «Ο Κύριος & το όπλο» σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λόουερι κυκλοφορεί ήδη εδώ και λίγο καιρό σε βίντεο στη Γαλλία στην πλατφόρμα της Amazon (και στη χώρα μας από τα τέλη Ιανουαρίου σε dvd προς ενοικίαση).

 *Η φωτ. έχει credit, Thomas Samson/AFP

Να προσθέσουμε πως από τα καλύτερα σημεία του σώου των φετινών Σεζάρ, των Γαλλικών Όσκαρ ήταν η εμφάνιση του παρουσιαστή της τελετής, Καντ Μεράντ ως Φρέντι Μέρκιουρι – Ράμι Μάλεκ από την ταινία «Bohemian Rhapsody».

Επίσης μεταξύ των βραβευθέντων ήταν και ο Ελληνικής καταγωγής Γιώργος Λαμπρινός που κέρδισε το Σεζάρ καλύτερου μοντάζ για το φιλμ «Μετά το Χωρισμό» του Ξαβιέ Λεγκράν.

Επιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Το άρθρο πρωτοαναρτήθηκε από τον γράφοντα στο ενημερωτικό portal thebest.gr στη στήλη life & city το Σάββατο 23/2/2019).

Ο αγαπητός ηθοποιός Steve Carell ξεχωρίζει ως πατέρας ενός ναρκομανούς στο φιλμ «Beautiful boy» του Βέλγου σκηνοθέτη Felix Van Groeningen

Η ταινία όπου τον εξαρτημένο από τα ναρκωτικά νεαρό γιο παίζει ο ταλαντούχος Τιμοτέ Σαλαμέ, θ’ αρχίσει να προβάλλεται στην Ελλάδα στις 28 Φεβρουαρίου 2019 σε διανομή της Seven Films

Ο γεννημένος στις 16 Αυγούστου 1962, Αμερικανός ηθοποιός Steve Carell που παίζει και στο Οσκαρικό «Vice, O Δεύτερος στην ιεραρχία» του Άνταμ Μακέι, τον πρώην Υπουργό Αμύνης Donald Rumsfeld, θεωρείται ένας από τους πιο συμπαθείς και επιτυχημένους ηθοποιούς στο Χόλυγουντ. Καθιερώθηκε ως κωμικός παρότι όπως εκμυστηρεύθηκε σε συνέντευξη του στο περιοδικό Esquire (Νοέμβριος 2018) όταν πήγε να δουλέψει στα τέλη του ’80 στο Σικάγο δεν σκόπευε να γίνει κωμικός. «Ήθελα απλώς να δουλέψω κι αυτοί οι ρόλοι και δουλειές που προσφέρονταν και έβρισκα συχνότερα, έτσι κατέληξα να το κάνω από ανάγκη», είπε χαρακτηριστικά.

Το μεγάλο μπαμ έγινε με την ταινία «Παρθένος ετών 40» του Judd Apatow όπου έπαιξε μαζί με την Catherine Keener & τον Σεθ Ρόγκεν, το 2005, φιλμ που έγινε τεράστια επιτυχία όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς.

Παρόλ’ αυτά τα τελευταία 5-6 χρόνια έχει στραφεί σε πιο δραματικούς ρόλους όπως στο «Foxcatcher» του Μπένετ Μίλερ το 2015 που του χάρισε μία υποψηφιότητα για το Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου ενώ στις 28 Φεβρουαρίου 2019 θα δούμε στις Ελληνικές αίθουσες το «Beautiful boy - Ένα Όμορφο αγόρι», πρώτη Αγγλόφωνη ταινία του Βέλγου δημιουργού Felix Van Groeningen (Ραγισμένα όνειρα).

Στο φιλμ ο Carell κάνει μία δραματική, μετρημένη και εσωτερική ερμηνεία, συχνά χωρίς λόγια, ως ο δημοσιογράφος David Sheff, πατέρας του εθισμένου στα ναρκωτικά γιου του, Nic Sheff. Το σενάριο βασίστηκε σε βιβλία και των δύο. Τον Nic υποδύεται στην ταινία ο 22χρονος Τιμοτέ Σαλαμέ χάνοντας μάλιστα αρκετά κιλά για τις ανάγκες του ρόλου. Ο Σαλαμέ προτάθηκε για τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερου β’ ανδρικού ρόλου ενώ θεωρήθηκε αδικία που δεν μπόρεσε να είναι υποψήφιος και για το Όσκαρ.

Όπως είπε ο Βέλγος σκηνοθέτης, το ότι ο Carell στην πραγματική του ζωή είναι ένας αφοσιωμένος και καλός οικογενειάρχης με 2 παιδιά (μία 17χρονη κόρη και έναν 14χρονο γιο) ήταν πολύ σημαντικό και για την ταινία. «Γι’ αυτό το ρόλο ήθελα έναν ηθοποιό που θα προσέγγιζε τον χαρακτήρα του πατέρα όσο πιο κοντά γινόταν και με την μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια», είπε ο Felix Van Groeningen.

Ο Carell για έμπνευση ανέτρεξε σε αναμνήσεις του δικού του πατέρα, ο οποίος είναι σήμερα 93 ετών, «ένας πραγματικός βράχος στωικότητας που δεν έβγαζε προς τα έξω τα άγχη και τις όποιες αδυναμίες και προβλήματα και για μένα αυτό ήταν βαθιά ανθρώπινο και σπαρακτικό. Κάπως έτσι προσέγγισα το ρόλο του David Sheff», ανέφερε ο Steve Carell.

Το φιλμ έχει φτάσει στις ΗΠΑ σε εισπράξεις τα 8 εκατομμύρια δολάρια. Στη χώρα μας θα διανεμηθεί στις 28 Φεβρουαρίου 2019 από την Seven Films.

Ενδεχομένως εφόσον βγει στις αίθουσες (αφίσα υπάρχει στα Οdeon Veso Mare) θα δούμε τέλος τον Carell και σε ένα άλλο φιλμ που ωστόσο απέτυχε εμπορικά στις ΗΠΑ, στο «Καλώς Ήρθατε στο Μάργουεν» του Ρόμπερτ Ζεμέκις. Κι εδώ η ταινία αφορά σε αληθινό πρόσωπο, τον καλλιτέχνη – σκιτσογράφο Μark Hogancamp που μετά από μία βάναυση επίθεση που δέχτηκε σε ένα μπαρ το 2000 έπεσε σε κώμα για 9 μέρες κι όταν επανήλθε είχε χάσει την ικανότητα να ζωγραφίζει και μεγάλο μέρος της μνήμης του. Αναζητώντας μία νέα δημιουργική διέξοδο έφτιαξε μία ρέπλικα μίας Βέλγικης πόλης στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου βάζοντας μέσα κούκλες που αναπαριστούσαν τους Γερμανούς ναζί & κάνοντας έτσι μία έμμεση αναφορά σε αυτούς που του επιτέθηκαν και παρ’ ολίγο να τον σκοτώσουν.

Ο Ζεμέκις χρησιμοποίησε εκτός από πλάνα των πραγματικών ηθοποιών και την τεχνική του motion capture όπως στα φιλμ «Πολικό εξπρές» και «Beowulf» δημιουργώντας πολλές σεκάνς του φανταστικού κόσμου του ήρωα με τις κούκλες να έχουν την μορφή και τη φωνή του Καρέλ, της Leslie Mann, της Janelle Monae, κ.α.
To φιλμ βγήκε στις ΗΠΑ μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και το εισπρακτικό αποτέλεσμα ήταν μόλις 11 εκατομμύρια δολάρια.

Επιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Το άρθρο πρωτοανέβηκε από τον γράφοντα στο ενημερωτικό portal thebest.gr).