Θλίψη για τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι που έσβησε στα 77 του χρόνια: Σκηνοθέτης με "βαριά" υπογραφή, τολμηρός & αγαπημένος των σινεφίλ & των Κινηματογραφικών λεσχών

Στα αριστουργήματα του συγκαταλέγονται, "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι", «Ο Κονφορμίστας», το "Τσάι στη Σαχάρα" & "Ο τελευταίος Αυτοκράτορας"

Σπουδαίος, τολμηρός και συνάμα λυρικός. Αυτό υπήρξε ο Ιταλός κινηματογραφικός δημιουργός (σκηνοθέτης & σεναριογράφος) Bernardo Bertolucci Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, γεννημένος στην Πάρμα της Ιταλίας το 1941, ο οποίος έσβησε στα 77 του χρόνια, στις 26 Νοεμβρίου 2018 αφήνοντας πίσω του υπέροχες ταινίες.

Η φωτ. είναι Getty Images από την ανάρτηση του bbc.com

Ήταν στην απονομή των βραβείων Όσκαρ του 1988 όταν ο σκηνοθέτης που ξεκίνησε στις αρχές του ’60 ως βοηθός του Πιέρ Πάολο Παζολίνι κέρδιζε το Όσκαρ της καλύτερης σκηνοθεσίας και του καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου με το επικό φιλμ «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας – The Last Emperor». Ο ίδιος είχε πει για το φιλμ αυτό που συνολικά είχε κερδίσει 9 Όσκαρ (και της καλύτερης ταινίας) πως ήταν ίσως η μοναδική ταινία του που κατά κάποιο τρόπο τέλειωνε με χάπι εντ.

Στη σειρά Κινηματογραφικό αρχείο των Ελληνικών εκδόσεων Αιγόκερως είχε κυκλοφορήσει το 1986 μία βιογραφία του Μπερτολούτσι σε συσκευασία βιβλίου – τσέπης. Εκεί λοιπόν στο τελευταίο κεφάλαιο υπήρχε αναφορά στην προετοιμασία του φιλμ «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» όπου θα έπαιζε και ο σπουδαίος Πίτερ Ο’ Τουλ ενώ την υπέροχη μουσική είχαν γράψει ο Ρουίτσι Σακαμότο και ο Ντέιβιντ Μπερν.

Έγραφε λοιπόν πως μετά το «La tragedia di un uomo ridicolo – Τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου» του 1981 με τον Ούγκο Τονιάτσι και την Ανούκ Αιμέ και μετά από μία «θηριώδη» από άποψη δημιουργικότητας δεκαετίας του ‘70, ο Μπερτολούτσι επηρεασμένος και από την οικονομική κρίση του Ιταλικού σινεμά, δεν μπόρεσε ίσως και δεν ήθελε να κάνει κάποια ταινία. Τελικά επέλεξε να διασκευάσει για τη μεγάλη οθόνη την αληθινή αυτοβιογραφική περιπέτεια του Που Γι, του τελευταίου αυτοκράτορα της Κίνας που πέθανε σαν κηπουρός.

Το φιλμ που βγήκε τελικά στις αίθουσες το 1987, είκοσι χρόνια από το θάνατο του Που Γι, τον οποίο ενσάρκωσε στην ταινία ο Αμερικανός, γεννημένος στο Χονγκ Κονγκ, ηθοποιός Τζον Λον, έμελλε να είναι και η πρώτη Κινεζοευρωπαική συμπαραγωγή. Είχε σημειώσει εμπορική επιτυχία (στην Πάτρα τη θυμόμαστε να προβάλλεται μετά τα Όσκαρ την άνοιξη του 1988 στο ιστορικό Ιντεάλ της Αγ. Νικολάου) και επίσης είχε και μία ακόμη πρωτιά, είχε γυριστεί κατόπιν ειδικής άδειας των Κινέζικων αρχών, στην λεγόμενη «απαγορευμένη πόλη».

Στα γυρίσματα του "Τελευταίου Αυτοκράτορα". Η φωτ. είναι από το austinfilm.org.

Τόσα χρόνια μετά οι σινεφίλ σίγουρα ανακαλούν σκηνές της επικής, αυτής συγκινητικής ταινίας καθώς και τους ήχους της υπέροχης μουσικής της. Θεωρείται ίσως η πιο βατή και εμπορικά επιτυχημένη ταινία του Μπερτολούτσι, την οποία και γύρισε ο Ιταλός σκηνοθέτης πράγματι στο απόγειο της καριέρας του.

Ο Μπερτολούτσι που είχε τιμηθεί και με τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες αλλά και με Χρυσό Λέοντα για τη συνολική προσφορά του, στο Φεστιβάλ της Βενετίας καθώς και με Χρυσή Σφαίρα, γύρισε την 1η του ταινία πιτσιρικάς στα 21 του χρόνια το 1962 και είχε τίτλο «Βίαιος θάνατος» ενώ ουσιαστικά η τελευταία του δημιουργία ήταν το 2012, πενήντα χρόνια αργότερα, ένα δραματικό φιλμ που δεν είχε επιτυχία το «Me and You».

Εθεωρείτο από τους αγαπημένους σκηνοθέτες των κινηματογραφικών λεσχών (και της Πάτρας). Εξάλλου η ταινία του «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι» το 1972 με την περίφημη σκηνή με το βούτυρο και με πρωταγωνιστές τον ασυναγώνιστο Μάρλον Μπράντο στη μετά – νιότη του περίοδο αλλά πάντα γοητευτικό και "σκοτεινό" και τη Μαρία Σνάιντερ, αλλά και ο «Κονφορμίστας» με τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν και τη Ντομινίκ Σαντά το 1970 μαζί και με το μεγάλης διάρκειας «1900» με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Ζεράρ Ντεπαρντιέ (που είχαν και μία πολύ τολμηρή ερωτική σκηνή με μία πόρνη που παθαίνει επιληψία) του 1976 έγραψαν κινηματογραφική ιστορία και αγαπήθηκαν όσο και συζητήθηκαν μετά μανίας από τους απανταχού σινεφίλ.

Στην περίοδο μετά το θρίαμβο του «Τελευταίου Αυτοκράτορα», μία ιδιαίτερα αξιοπρόσκετη προσπάθεια του ήταν η εξωτική, κοινωνική ταινία «Τσάι στη Σαχάρα» του 1990 με την Ντέμπρα Γουίνγκερ και τον Τζον Μάλκοβιτς, μ’ ένα παντρεμένο ζευγάρι που προσπαθεί να σώσει το γάμο του μ’ ένα ταξίδι στη Βόρειο Αφρική με ολέθρια όμως αποτελέσματα (το σενάριο είχε βασιστεί σε νουβέλα του Paul Bowles του 1949).

Σε ανάρτηση του bbc.com, αναφέρονται ως οι 5 αριστουργηματικές ταινίες του αξέχαστου δημιουργού τα φιλμ «Ο Κονφορμίστας», «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», «Ο Τελευταίος αυτοκράτορας», το «The Sheltering sky – Τσάι στη Σαχάρα» και το «The Dreamers» του 2003 με την Εύα Γκριν και τον Μάικλ Πιτ.

Υπήρξε όπως υπογραμμίζει το bbc.com, ένας από τους πιο επιτυχημένους, αναγνωρισμένους και συνάμα αμφιλεγόμενους κινηματογραφιστές, με «βαριά» υπογραφή και άποψη!

Κείμενο: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ - Το άρθρο πρωτοαναρτήθηκε από τον γράφοντα στο thebest.gr

Στα 40 εκατομμύρια δολάρια έχει φτάσει στο διεθνές boxoffice το φιλμ "Widows - Οι Χήρες", μία ατμοσφαιρική ταινία με δυναμικές γυναίκες ηρωίδες στο πρώτο πλάνο

Είναι η καινούρια ταινία του Λονδρέζου μαύρου σκηνοθέτη Steve McQueen, του οποίου η προηγούμενη δημιουργία "12 Χρόνια Σκλάβος" είχε τιμηθεί με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας το 2014

Ο 49χρονος Βρετανός σκηνοθέτης Steve McQueen έχει μέχρι στιγμής κάνει ταινίες με αξιώσεις, τολμηρές σε ιδέες, ερμηνείες και γραφή και πάντα η τελική αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής είναι θετική. Βγαίνει από την αίθουσα σχεδόν εντυπωσιασμένος και σίγουρα προβληματισμένος. Το πέτυχε στην εντέλεια προ 4 και κάτι ετών με το «12 Χρόνια σκλάβος» με πρωταγωνιστή τον Τσιουέτελ Ετζιοφόρ, φιλμ που έφυγε από την απονομή του 2014 με 3 Όσκαρ, ανάμεσα τους το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και το βραβείο Όσκαρ καλύτερου β’ γυναικείου ρόλου για την Λουπίτα Νιόγκο. Είχαν προηγηθεί το πολύ τολμηρό «Shame» και το «Hunger» όπου και στα δύο πρωταγωνιστούσε ο Μάικλ Φασμπέντερ (είχε & το ρόλο το δυνάστη και ρατσιστή ιδιοκτήτη φάρμας με σκλάβους στον Αμερικάνικο νότο στο "12 Χρόνια σκλάβος").

Τώρα με τις «Χήρες – Widows» ο Λονδρέζος McQueen εκπλήσσει το ίδιο θετικά. Η ταινία του προβάλλεται και στην Πάτρα στα Odeon Veso Mare από την Πέμπτη 22/11/2018 ενώ στο εξωτερικό πηγαίνει συμπαθητικά από εμπορικής άποψης, έχοντας ήδη φτάσει τα 25,5 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ συν άλλα σχεδόν 15 εκατομμύρια από τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης οι κριτικές είναι σε μεγάλο βαθμό ευνοικές (στο 91% στο rotten tomatoes & στο 84% στο πιο απαιτητικό metacritic μέχρι στιγμής, χωρίς να λείπουν κάποιες εξαιρέσεις όπως ο βαθμός c+ από το Entertainment Weekly).

To indiewire ήδη σε πρόσφατο άρθρο του θεωρεί πιθανό το «Widows» να πάρει κάποιες σημαντικές υποψηφιότητες στα ερχόμενα Όσκαρ όπως στις κατηγορίες της καλύτερης ταινίας, της σκηνοθεσίας ή και του α’ γυναικείου ρόλου για την Βαιόλα Ντέιβις που όντως είναι συγκλονιστική, η οποία να θυμίσουμε πως στην απονομή του 2017 έφυγε με το Όσκαρ καλύτερου α’ γυναικείας ερμηνείας για το «Fences». 

Η 53χρονη Βαιόλα Ντέιβις ως Βερόνικα Ρόλινγκς, μία γυναίκα αρκετά ευκατάστατη και καλοντυμένη που βρίσκεται ξαφνικά στον αέρα όταν ο σύζυγος της, Χάρι (στο ρόλο ο πάντα καλός Λίαμ Νίσον) σε μία τελευταία ληστεία που κάνει, πάνε όλα στραβά, χάνοντας τη ζωή του ο ίδιος και οι συνεργοί του και μαζί καίγονται και τα λεφτά που είχαν αρπάξει, κοντά 2 εκατομμύρια δολάρια που προορίζονταν για την προεκλογική καμπάνια ενός μαύρου αφεντικού της τοπικής μαφίας του Σικάγο, του Τζαμάλ Μάνινγκ (στο ρόλο ο 36χρονος Brian Tyree Henry). O Tζαμάλ με το «πρωτοπαλίκαρο» του, τον υπερβολικά βίαιο και απάνθρωπο αδελφό του (ο Ντανιέλ Καλούγια του περσινού «Τρέξε!) θα απειλήσουν απροκάλυπτα τη Βερόνικα, η οποία και θα στραφεί για βοήθεια στις άλλες 2 χήρες (εξαιρετικές τόσο η Μισέλ Ροντρίγκεζ όσο και η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι που έχει και τον πιο σέξι ρόλο της ιστορίας) ενώ μαζί και με την Μπελ (Σίνθια Ερίβο) που θα χρησιμοποιήσουν ως οδηγό, θα προσπαθήσουν να φέρουν σε πέρας το επόμενο κόλπο – ληστεία με μπάζα 5 εκατ. δολάρια που άφησε σε ένα σχέδιο μαζί με το καρνέ του, ο Χάρι Ρόλινγκς.

Η ταινία κυλά ατμοσφαιρικά, με όλους τους ηθοποιούς υποδειγματικά ενορχηστρωμένους από τον McQueen που μας δίνει και πάλι μία ταινία συνόλου (προσέξτε και τους πιο δεύτερους χαρακτήρες που όμως ξεχωρίζουν όπως τον «γερόλυκο» της πολιτικής στο Σικάγο, Τομ Μάλιγκαν – τον ερμηνεύει ο 87χρονος βετεράνος ηθοποιός Ρόμπερτ Ντιβάλ ή τον οδηγό της Βερόνικα, Μπας – τον υποδύεται ο 54χρονος Garret Dillahunt, τον κτηματομεσίτη Ντέιβιντ που αναζητά ερωτική συντροφιά στην Άλις – Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, τον οποίο ερμηνεύει πολύ καλά ο 42χρονος Λούκας Χάας που πιτσιρικάς είχε παίξει στον «Μάρτυρα Εγκλήματος» με τον Χάρισον Φορντ ή και την Αυστραλή Τζάκι Γουίβερ στο ρόλο της μάνας της Άλις, που την σπρώχνει να γίνει πόρνη…πολυτελείας).

Ο McQueen είναι γεγονός πως προσπαθεί να τα χωρέσει όλα στην ταινία, και το μυστήριο, τις ανατροπές (όντως υπάρχει μία μεγάλη ανατροπή στο μέσον περίπου του φιλμ), τα πολιτικά σχόλια για την οικογενειοκρατία στην πολιτική, τα βρώμικα παιχνίδια αλλά και τον επίσης «βίαιο» πόλεμο κάποιων εκπροσώπων των μειονοτήτων που θέλουν να μπουν στο παιχνίδι όπως οι αφροαμερικάνοι ενώ είναι ξεκάθαρο ότι βάζοντας ως leader – πρωταγωνίστρια την Βερόνικα – Βαιόλα Ντέιβις και μαζί μπροστά & τις άλλες χήρες, ο σκηνοθέτης επιχειρεί ένα εύστοχο σχόλιο – αναφορά το κίνημα – κύμα που έχει πρωτοστατήσει πλέον παντού ενάντια στην γυναικεία κακοποίηση & βία με τις γυναίκες να απαιτούν ίσα δικαιώματα σε μισθούς από το σινεμά & τη σώουμπιζ έως παντού (το κίνημα #Metoo).

Στους ρόλους κλειδιά και αυτός του Τζακ Μάλιγκαν (Κόλιν Φάρελ) που με την προτροπή του πατέρα του (Ρ. Ντιβάλ) διεκδικεί (όχι με πολλή όρεξη & ανέντιμους τρόπους) να πάρει τα ηνία στην 18η περιφέρεια του Σικάγο.

Η ταινία του μαύρου σκηνοθέτη ΜακΚουίν είναι μουντή, μελαγχολική, όχι ακριβώς απαισιόδοξη, με πολλές αλήθειες και καλοσκηνοθετημένη ενώ δεν λείπουν και τα συγκινητικά σημεία (μία ακόμη δραματική πτυχή από την οικογενειακή ζωή της Βερόνικα Ρόλινγκς). Είναι ένα φιλμ που με τίποτα δεν το λες ένα απλά καλό αστυνομικό θρίλερ, είναι πολλά περισσότερα.

Διάρκεια: 126 λεπτά.

Διανομή από την Odeon.

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)

Καταφθάνουν οι δυναμικές "Χήρες - Widows" του Steve McQueen την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018 στις Ελληνικές αίθουσες – Η ταινία συγκαταλέγεται στις 20 καλύτερες της χρονιάς από το περιοδικό Time

Περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό καστ, με επικεφαλής την Βαιόλα Ντέιβις και μαζί της, τους Κόλιν Φάρελ, Ρόμπερτ Ντιβάλ, Μισέλ Ροντρίγκεζ - Αναμένεται να δούμε το φιλμ και στην Πάτρα στα Odeon Veso Mare

Είναι από τις ταινίες που μας έρχονται με καλή γενικά φήμη. Ήταν η εναρκτήρια ταινία του φετινού Φεστιβάλ του Λονδίνου τον περασμένο Οκτώβριο, την πρεμιέρα της την είχε κάνει στο Φεστιβάλ του Τορόντο ενώ αποτελεί την 4η μεγάλου μήκους δημιουργία του Βρετανού, μαύρου σκηνοθέτη Steve McQueen και την 1η του έπειτα από τον θρίαμβο του "12 Χρόνια Σκλάβος" του 2014 που τιμήθηκε μεταξύ άλλων με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας και β’ γυναικείου ρόλου για την Λουπίτα Νιόγκο.

Το «Widows – Οι Χήρες» όπως είναι ο τίτλος, είναι ένα κοινωνικό θρίλερ που περνά κι ένα πολιτικό μήνυμα, όπως απεφάνθη το Βρετανικό περιοδικό Total Film που του χάρισε 5 αστέρια στην κριτική του.

Ο McQueen άντλησε έμπνευση από μία παλιά Βρετανική σειρά του ITV την περίοδο ’83-’85 ονόματι «Widows» και προσάρμοσε το στόρι στο σήμερα στο Σικάγο, την πόλη με την μεγαλύτερη παράδοση σε παρανομία και εγκληματικότητα.

Στο δυναμικό και μελαγχολικό του φιλμ που έκανε πρεμιέρα στις ΗΠΑ στις 16 Νοεμβρίου 2018 και στην Ελλάδα θα δούμε (και στην Πάτρα στα Odeon Veso Mare) από την προσεχή Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018 σε διανομή της Odeon, το επίκεντρο είναι 4 γυναίκες με επικεφαλής την Βερόνικα (στο ρόλο η 51χρονη τιμημένη με Όσκαρ για το «Fences» Viola Davis). Η Βερόνικα βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να έχει μόλις χάσει τον άνδρα της Χάρι (στο ρόλο ο Λίαμ Νίσον) μετά από μία ληστεία που είχε στήσει με τη συμμορία του και που είχε άσχημη κατάληξη.

Κι ενώ η Βερόνικα θρηνεί, θα έρθει αντιμέτωπη με τον Jamal Manning (στο ρόλο ο Brian Tyree Henry) που ζητά να του δώσουν τα 2 εκατ. δολάρια της ληστείας που κάηκαν όταν όλα πήγαν στραβά ή με κάποιο τρόπο να του τα…ξεπληρώσουν.

Τότε η Βερόνικα βάζει τη λύπη στην άκρη και συνασπίζεται με τις άλλες δύο χήρες, οι άνδρες των οποίων σκοτώθηκαν μαζί με τον Χάρι στην ληστεία. Με μοναδικό της «τεκμήριο» και βοήθημα, ένα αποτύπωμα του Χάρι, η Βερόνικα μαζί με τη μάνα δύο μικρών παιδιών Λίντα (η Μισέλ Ροντρίγκεζ του «Girlfight» & του «Fast & Furious»), την Άλις (Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι) και παίρνοντας για οδηγό την Μπελ (η Βρετανή μαύρη ηθοποιός και τραγουδίστρια Σίνθια Ερίβο που ξεχώρισε στο «Δύσκολες ώρες στο Ελ Ροαγιάλ») που είναι κομμώτρια και babysitter, θα πάρουν…το νόμο στα χέρια τους, δεν θα φοβηθούν και θα πάρουν την εκδίκηση & το…μερίδιο που αξίζουν από μία νέα μπάζα 5 εκατομμυρίων δολαρίων.

Στο στόρι εμπλέκονται και οι Τομ και Τζακ Μάλιγκαν, πατέρας και γιος οικογένειας της παλιάς οικονομικής ελίτ του Σικάγο που ασχολείται με την πολιτική (στους ρόλους ο βετεράνος Ρόμπερτ Ντυβάλ που χρειάστηκε να μεσολαβήσει ο Φράνσις Φορντ Κόπολα για να τον πείσει να παίξει & ο Κόλιν Φάρελ). 

Ακόμη παίζουν ο Daniel Kaluuya του περσινού «Τρέξε!» του Τζόρνταν Πιλ, o Γκάρετ Ντίλαχαντ και η Αυστραλή ηθοποιός Τζάκι Γουίβερ.

Οι ηρωίδες του «Widows» όπως ανέφερε η Βαιόλα Ντέιβις στο κινηματογραφικό περιοδικό Total Film, είναι γυναίκες που παντρεύτηκαν άνδρες που στην κυριολεξία τις απογοήτευσαν και τις «κατέστρεψαν» και τώρα ζητούν το αίμα τους πίσω για να επιβιώσουν.

Στο σενάριο ο Steve McQueen συνεργάστηκε με την Gillian Flynn του «Κορίτσι εξαφανίστηκε - Gone Girl».

Διάρκεια: 128 λεπτά.

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ) – Το άρθρο πρωτοαναρτήθηκε από τον γράφοντα στο portal thebest.gr

Συγκίνηση στο Χόλυγουντ και στους σινεφίλ - Έσβησε στα 87 του χρόνια ο τιμημένος με 2 Όσκαρ, σημαντικός σεναριογράφος Γουίλιαμ Γκόλντμαν

Έμειναν στην ιστορία τα σενάρια του για τους "Δύο Ληστές" που ήταν το πλέον ακριβοπληρωμένο μέχρι τότε το 1969 & το "Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου" καθώς και για την πολεμική περιπέτεια "Η Γέφυρα του Άρνεμ"

Μία δυσάρεστη είδηση μας ήρθε από τον Αμερικανικό κινηματογράφο. Πέθανε σε ηλικία 87 χρονών, την Παρασκευή 16/11/2018 ο γεννημένος το 1931 στο Σικάγο του Ιλινόις των ΗΠΑ, διάσημος σεναριογράφος Γουίλιαμ Γκόλντμαν. Έφυγε από τη ζωή στο σπίτι του στο Μανχάταν μετά από επιπλοκές του καρκίνου του παχέος εντέρου και πνευμονία που έπασχε.

Όπως έγραψε το flix.gr, μέσα από μια καριέρα που ξεπέρασε τα 50 χρόνια σε διάρκεια, ο Γκόλντμαν έγραψε μερικά από τα πιο σπουδαία σενάρια του αμερικάνικου σινεμά όπως τα «Butch Cassidy and the Sundance Kid – Οι Δύο Ληστές» του Τζορτζ Ρόι Χιλ, «The Princess Bride», «All the President’s Men – Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» του Άλαν Τζέι Πάκουλα, «Marathon Man», «Misery», «The Stepford Wives», «The Great Waldo Pepper – Συνάντηση αετών» και πολλά άλλα.

Ξεκίνησε την συγγραφική του καριέρα την περίοδο που φοιτούσε στο Κολέγιο του Όμπεριν. Από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του εξέδωσε 16 μυθιστορήματα, 5 μικρού μήκους ιστορίες, 1 παιδικό βιβλίο, πάνω από 24 σενάρια για ταινίες, και αρκετές non-fiction ιστορίες όπως τα «The Season: A Candid Look at Broadway», «The Big Picture: Who Killed Hollywood and Other Stories» και «Adventures in the Screen Trade: A Personal View of Hollywood and Screenwriting».

Στο σινεμά από τις πρώτες του δουλειές ήταν το σενάριο για την ταινία «Masquerade» σε σκηνοθεσία Μπέιζιλ Ντίρντεν. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60, η φήμη του Γουίλιαμ Γκόλντμαν - William Goldman είχε φτάσει στα ύψη κάνοντάς τον, τον πιο ακριβοπληρωμένο σεναριογράφο της εποχής του.

Όπως έγραψε το variety.com, το 1969, ο Goldman εισέπραξε το πολύ υψηλό ποσό των 400,000 δολαρίων για το πρωτότυπο σενάριο του “Butch Cassidy and the Sundance Kid” όπου πρωταγωνίστησαν ο Paul Newman και ο Robert Redford και η ταινία αυτή έμελλε να μείνει κλασική. Ήταν η υψηλότερη αμοιβή που δόθηκε για σενάριο μέχρι τότε στο Χόλυγουντ!

Ο ίδιος ο Γκόλντμαν κατάφερε να κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ καλύτερου σεναρίου, ένα για το «Butch Cassidy and the Sundance Kid» και ένα για το «All the President’s Men» του Άλαν Τζέι Πάκουλα στην απονομή του 1977, μια από τις καλύτερες ταινίες για την δημοσιογραφία που έχουν γυριστεί ποτέ όπου πρωταγωνιστούσαν οι Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Ντάστιν Χόφμαν. Ο Ρέντφορντ που ήταν και παραγωγός, είχε όπως έχει γραφτεί και εμπλοκή στο σενάριο.

Ο εκλιπών έγραψε και το σενάριο μιας από τις πιο αγαπημένες ταινίες φαντασίας που υπάρχουν, το «The Princess Bride» του Ρομπ Ράινερ ενώ ασχολήθηκε και με την διόρθωση σεναρίων με ανώνυμες συνεισφορές σε αμέτρητες ταινίες, αλλά έγραψε και σενάρια για κάποιες από αυτές, όπως το «Mission Impossible 2» και «The Right Stuff» τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ. Παρέμεινε μέχρι το τέλος ένας από τους πιο σεμνούς, ταλαντούχους και αξιοσέβαστους ανθρώπους του Χόλυγουντ.

O Goldman όπως έγραψε το Variety, διασκεύασε το 1974 τη νουβέλα “Marathon Man” που έγινε μία επιτυχημένη περιπέτεια με στοιχεία θρίλερ, με πρωταγωνιστές τους Dustin Hoffman και Laurence Olivier. Έχει μείνει η σκηνή του βασανισμού του Χόφμαν στην καρέκλα του οδοντίατρου από τον Ολίβιε. Η νουβέλα του “Magic” (1976) έγινε κατόπιν ταινία με τον Anthony Hopkins.

Τέλος σύμφωνα με το Variety, ο William Goldman πάντα θεωρούσε τον εαυτό του κυρίως συγγραφέα, ωστόσο η δουλειά του ως σεναριογράφου ήταν αυτή που τον ανέδειξε και καθιέρωσε. Υπήρξαν και ταινίες όπως οι “The Hot Rock – Καυτή πέτρα” το 1972, “The Great Waldo Pepper” το 1975 (και οι δύο με τον Ρέντφορντ) ή η σεναριακή διασκευή του “The Stepford Wives” που παρότι είχαν επιτυχία, τον ίδιο δεν τον πολυικανοποίησαν (είχε παρακαλέσει να βγει το όνομα του από το “The Stepford Wives”, κάτι που δεν έγινε).

 Ο Γκόλντμαν είχε μία σταθερή επαγγελματική σχέση με τον Redford που τους οδήγησε στην τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του “All the President’s Men” (διασκευή του βιβλίου για την έρευνα του σκανδάλου Watergate των Carl Bernstein και Bob Woodward). 

Ωστόσο η αμέσως επόμενη δουλειά του, η σεναριακή διασκευή του έπους του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, του Cornelius Ryan “A Bridge Too Far – Η Γέφυρα του Άρνεμ” παρότι η ταινία του Βρετανού σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Ατένμπορω είχε ένα all star cast (έπαιζαν από τον Σον Κόνερι, τον Ράιαν Ο' Νιλ, τον Λόρενς Ολίβιε, τον Ντερκ Μπόγκαρτ, τον Μάικλ Κέιν έως τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, κ.α.) καλογυρισμένες σκηνές δράσης & το σενάριο πολλές σοβαρές πτυχές, θεωρήθηκε μακροσκελής και στο box office δεν τα είχε πάει και τόσο καλά το 1977. Είχε προβληθεί και στην χώρα μας.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ) – Το άρθρο πρωτοαναρτήθηκε στο ενημερωτικό portal thebest.gr, στην στήλη culture/πολιτισμός.

Ο Έλληνας διεθνής σκηνοθέτης Γιώργος Λάνθιμος και οι πρωταγωνίστριές του στην ταινία «Η Ευνοούμενη», κύριο θέμα στο νέο τεύχος του Τhe Hollywood Reporter

H ταινία, ο ίδιος και οι τρεις ηθοποιοί Ολίβια Κόλμαν, Έμμα Στόουν και Ρέιτσελ Βάις θεωρούνται πολύ πιθανό να προταθούν στα φετινά βραβεία Όσκαρ

To «The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου θεωρείται εκ των ασφαλών «στοιχημάτων» της φετινής Οσκαρικής χρονιάς και όπως είδαμε στις λίστες με τα έως τώρα προγνωστικά κι ενώ οι υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών για παράδειγμα αργούν ακόμα για να δώσουν ένα πιο ξεκάθαρο κλίμα (αναμένεται η ανακοίνωση τους 6 Δεκεμβρίου 2018) το The Hollywood Reporter συμπεριλαμβάνει στην 5άδα τόσο της ταινίας όσο και της σκηνοθεσίας το φιλμ και τον Λάνθιμο αλλά και τις τρεις πρωταγωνίστριες: Ολίβια Κόλμαν στον α’ γυναικείο ρόλο και τις Έμμα Στόουν & Ρέιτσελ Βάις στον καλύτερο β’ γυναικείο.

Όπως έγραψε το flix.gr, το νέο τεύχος του The Hollywood Reporter κυκλοφόρησε με εξώφυλλο την ταινία & τις τρεις πρωταγωνίστριές του και τον Γιώργο Λάνθιμο κομψότατο με σκούρο κοστούμι και λευκό πουκάμισο χωρίς γραβάτα να ποζάρει μαζί τους. Με χαρακτηρισμούς όπως «post-feminist», «blows up Gender Politics», «όχι η ταινία εποχής της μαμάς σου», η δημοσιογράφος του έγκυρου Αμερικανικού, κινηματογραφικού περιοδικού και σάιτ, υμνεί το δυναμικό αυτό τρίο των ηρωίδων και πρωταγωνιστριών και το πώς τις χειρίζεται μία «πολιτική κωμωδία του παραλόγου» που κυκλοφορεί στην Αμερική του Τραμπ και του κινήματος #metoo.
«Είμαστε απαίσιες και υπέροχες και δυνατές και αδύναμες και σιχαμένες και πανέξυπνες...», αναφέρουν οι εκλεκτές ηθοποιοί της ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου «The Favourite» που στην Ελλάδα θα προβληθεί από τις 3 Ιανουαρίου 2019 και έπειτα με τον τίτλο «Η ευνοούμενη».

Το φιλμ ετοιμάζεται να κάνει την Αμερικάνικη πρεμιέρα του στις 23/11/2018 ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο θα βγει την Πρωτοχρονιά.

«Μία παραμορφωμένη καυστική ματιά στην ιστορία της βρετανικής βασιλείας. Μία σαρκαστική διατριβή στη γυναικεία ψυχοσύνθεση. Aυτή είναι η πρώτη κωμωδία εποχής του Γιώργου Λάνθιμου. Και του πάει πολύ...», αναφέρει το The Hollywood Reporter.

Η Ολίβια Κόλμαν ήταν η πρώτη και μοναδική επιλογή του Λάνθιμου που είναι και εκ των παραγωγών της ταινίας, για το ρόλο της Βασίλισσας Άννα «Για μένα το casting έχει να κάνει πολύ με το ένστικτο. Είναι μία επιλογή που αν νιώσεις ότι είναι σωστή για την ταινία σου, οφείλεις να επιμείνεις και να πιέσεις...», ανέφερε ο Γιώργος Λάνθιμος.

Η σπουδαία Ολίβια Κόλμαν εκτός του ότι παίζει την Ελισάβετ Β΄ στο νέο κύκλο του τηλεοπτικού χιτ «The Crown», είχε εμφανιστεί και ως Βασιλομήτωρ στο «Hyde Park on the Hudson», πριν παίξει τώρα, στο «The Favourite» την Βασίλισσα Άννα.

Μία από τις αποκαλύψεις του περιοδικού είναι πως η βραβευμένη με Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για το «La la land» Έμμα Στόουν, σχεδόν ικέτεψε για το ρόλο. 
«Αρχικά δεν ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να παίξω στην ταινία. Σκεφτόμουν ότι θα με είχαν σκεφτεί σαν το "γλυκό κορίτσι", το "θύμα", "την υπηρέτρια" σε όλους αυτούς. Και μετά διάβασα τις πρώτες τριάντα σελίδες κι όσο το σενάριο εξελισσόταν, γινόταν όλο και περισσότερο μία ιστορία σαν του "Όλα για την Ευα". Όταν λοιπόν το τελείωσα στην κυριολεξία ικέτεψα για το ρόλο. Ο Γιώργος Λάνθιμος είπε ότι θα μπορούσα να περάσω από ακρόαση, αφού πρώτα έκανα μαθήματα αγγλικής προφοράς με καθηγητή. Δεν είχε Αμερικανίδα ηθοποιό στο μυαλό του για αυτό το ρόλο, ήταν ξεκάθαρο...».

Στο μεταξύ ούτε η Ρέιτσελ Βάις ήταν η πρώτη του επιλογή κι ας είχε συνεργαστεί μαζί του στο φιλμ «The Lobster – O Αστακός» του 2015. Μάλιστα είχε διαρρεύσει πως ο Λάνθιμος είχε κλείσει την Κέιτ Γουίνσλετ. «Ήταν ξεκάθαρο ότι δε λειτουργούσε καλά», είπε ενώ μετά ο 45χρονος Έλληνας σκηνοθέτης του "Κυνόδοντα" πρότεινε το ρόλο στην 2 φορές τιμημένη με Όσκαρ Κέιτ Μπλάνσετ («αλλά είχαμε προβλήματα timing με τα πρότζεκτ μας», όπως διευκρίνισε). 

Έτσι στο τέλος κατέληξε στο να επιλέξει τη Ρέιτσελ Βάις, η οποία του έχει βγάλει το παρατσούκλι, «quirky Greek director»!

*Όλο το φωτογραφικό υλικό είναι από την ανάρτηση του flix.gr.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)

Οι Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Σίσι Σπέισεκ λάμπουν παρά τα χρόνια τους στην πρώτη τους συνεργασία στο φιλμ «Ο Κύριος & το Όπλο» του Ντέιβιντ Λόουερι

Οι δυο τους έδωσαν συνέντευξη στο Αμερικάνικο Parade και ανακάλυψαν ότι έχουν πολλά κοινά στοιχεία – Το φιλμ ήδη έχει εξελιχθεί σε καλλιτεχνική & μίνι εμπορική επιτυχία στις ΗΠΑ

Σε καλλιτεχνική επιτυχία έχει εξελιχθεί το «The Old Man & the Gun» του David Lowery με

Τον 82χρονο μύθο του Αμερικάνικου σινεμά στον τελευταίο κατά τα λεγόμενα του, ρόλο. Μία όμορφη, τρυφερά φτιαγμένη ταινία που μπορεί να ξεκίνησε ως η ιστορία του τζέντλεμαν ληστή τραπεζών Φόρεστ Τάκερ που τον είχαν συλλάβει 17 φορές κι άλλες τόσες είχε αποδράσει (ένα πραγματικό πρόσωπο) ωστόσο κατέληξε χάρη στον θαυμασμό του Λόυερι και στις υποκριτικές αρετές και παντοτινό all American smile – χαμόγελο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ σε μία ταινία – φόρο τιμής στην μεγάλη και σπουδαία κινηματογραφική πορεία του ξανθού, «σκεπτόμενου» σταρ της Αμερικής που εκπροσωπεί όπως εύστοχα έγραψε ο Αντώνης Καρπετόπουλος σε άρθρο του στο in.gr, την καλή, υγιή πλευρά της Αμερικής που όλοι αγαπούμε και σεβόμαστε.

«Ο Κύριος & το Όπλο» όπως αποδόθηκε ο τίτλος του φιλμ στα Ελληνικά (διανομή από την Odeon)  συμπλήρωσε 5 εβδομάδες προβολής σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη (παίχθηκε και για 3 εβδομάδες στα Odeon Veso Mare στην Πάτρα από τις 4 έως και τις 24/10/2018) και έχει πλησιάσει σε αριθμό εισιτηρίων τα 40.000 πανελλαδικά.

Στις ΗΠΑ σε 6 εβδομάδες προβολής σύμφωνα με στοιχεία από το boxofficemojo.com,  κοντεύει σε εισπράξεις τα 10 εκατομμύρια δολάρια και έπεται η προβολή του φιλμ στο Ηνωμένο Βασίλειο (από τις 7/12), στην γειτονική Ιταλία (20/12), στη Γερμανία (31/1/2019) και σε άλλες χώρες του κόσμου.

Στο Αμερικάνικο έντυπο Parade, την περασμένη Κυριακή 4/11 μπήκε εξώφυλλο ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ μαζί με την 68χρονη Σίσι Σπέισεκ, η οποία πρωταγωνιστεί επίσης στον «Κύριο & το Όπλο». «Γιατί να μην είμαστε και να νιώθουμε ο εαυτός μας, μπορείς να μεγαλώσεις στην ηλικία αλλά να παραμένεις και αν είσαι όμορφος», δήλωσε με νόημα στο Parade ο Redford. 

Η φωτ. από το Parade έχει credit: Andrew Eccles.

Οι 2 ηθοποιοί όπως αναφέρει το συγκεκριμένο άρθρο της Mara Reinstein, έχουν πολλά στοιχεία. Στην ταινία έχουν πράγματι εκπληκτική «χημεία» ως Φόρεστ Τάκερ και Τζουλ, η οποία τον ερωτεύεται και προσπαθεί διακριτικά να τον φέρει στον ίσιο δρόμο (πολύ όμορφη η σκηνή που σ’ ένα πολυκατάστημα, αναγκάζεται ο Φόρεστ στο τέλος να της αγοράσει ένα ακριβό βραχιόλι).

Το πρώτο κοινό στοιχείο που ήδη έχει επισημανθεί και εδώ σε δημοσιογραφικά άρθρα στην Ελλάδα όπως του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου στη lifo.gr,  είναι ότι κέρδισαν Όσκαρ την ίδια χρονιά, στην ίδια απονομή το 1981 όταν ο Ρέντφορντ είχε τιμηθεί με το βραβείο Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας στην 1^η του υποψηφιότητα για το μελαγχολικό κοινωνικό δράμα «Συνηθισμένοι Άνθρωποι – Ordinary people» (Όσκαρ καλύτερης ταινίας εκείνης της χρονιάς) και η Σπέισεκ που ήδη είχε τραβήξει την προσοχή του Χόλυγουτντ με τις ταινίες «Badlands» και «Carrie», είχε κερδίσει το Όσκαρ καλύτερου α’ γυναικείου ρόλου για την «Κόρη του ανθρακωρύχου» του στούντιο της Universal (κάτω φωτ.) επικρατώντας ονομάτων όπως οι Μέρι Τάιλερ Μουρ, Τζίνα Ρόουλαντς, Γκόλντι Χον και Έλεν Μπέρστιν.

Άραγε οι δυο τους γιατί δεν είχαν δουλέψει μαζί πρωτύτερα και χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια για αν γίνει. «Όταν η Σίσι Σπέισεκ επελέγη για το ρόλο της Τζουλ, στον “Κύριο & το Όπλο” αναρωτήθηκα πραγματικά γιατί δεν είχαμε συνεργαστεί πιο πριν», είπε ο Ρέντφορντ στο Parade για ν’ απαντήσει η Σίσι Σπέισεκ, «ίσως γιατί και οι δύο μας είμασταν καστανόξανθοι στα χρώματα και οι σκηνοθέτες θεωρούσαν ότι οι δυο μας στην μεγάλη οθόνη δεν θα ταιριάζαμε».

Οι φωτ. από το Parade έχουν το credit: Bettmann Archive/Getty Images; ABC Photo Archives/Getty Images.

Ένα άλλο κοινό γνώρισμα τους είναι ότι και οι δυο είναι γεννημένοι στο Τέξας. Στην περίπτωση του Ρόμπερτ Ρέντφορντ παρότι όλοι γνωρίζουμε ότι έχει γεννηθεί στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια στις 18-8-1936, διευκρινίζεται πως ήταν το Austin του Τέξας όπου η αγαπημένη του μητέρα Μάρθα, την οποία έχασε νωρίς, τον είχε φέρει στον κόσμο στο Τέξας απ’ όπου και καταγόταν και μετακόμισε στο Λος Άντζελες όταν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν μωρό. Ωστόσο πάντα κάθε καλοκαίρι η οικογένεια επέστρεφε στο Τέξας και ο μικρός Ρόμπερτ απολάμβανε την παρέα του παππού του στο πατρικό σπίτι στο Lake Austin. «Εκεί έμαθα να ψαρεύω, να κολυμπάω στα καθαρά νερά των πηγών Barton springs που ήταν παγωμένα και τα ψάρια κολυμπούσαν δίπλα μου», είπε συγκινημένος ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

Όσο για τη Σίσι Σπέισεκ με την ευγενική φυσιογνωμία και τα λαμπερά μάτια, είπε ότι στο Lake Austin (λίμνη του Ώστιν) έκανε μικρή θαλάσσιο σκι.

Μία ακόμη άγνωστη λεπτομέρεια που μοιράστηκε η Σίσι Σπέισεκ που είναι παντρεμένη εδώ και 44 χρόνια με τον διευθυντή παραγωγής Jack Fisk και είναι μητέρα 2 κοριτσιών, της Schuyler 36 ετών και της 30χρονης Madison, αφορά στην πρώτη «άτυπη» γνωριμία της με τον Ρέντφορντ το μακρινό 1970. Η 21χρονη μόλις τότε Σίσι Σπέισεκ που στο ξεκίνημα της ήταν και τραγουδίστρια της κάντρι folk, είχε μόλις υπογράψει με μία casting director με την οποία συνεργαζόταν εκείνη την εποχή και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και έτυχε να συναντηθούν στο γραφείο της. 

Στη φωτ. από 20th CentFox - Everett Collection, σκηνή από τους "Δύο Ληστές". Εικονίζονται ο Πολ Νιούμαν, η Κάθριν Ρος και ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ως Σάντανς Κιντ.

«Εγώ ήμουν σε συνάντηση για το 1^ο μου φιλμ, το Prime cut ενώ ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν ήδη big movie star με τους “Δύο Ληστές” και ενθουσιάστηκα μόλις τον είδα, ωστόσο το μόνο που μπόρεσα να του πω ήταν “Ω, Ρόμπερτ”».

Η Σίσι Σπέισεκ δεν έκρυψε ότι είχε τρακ στις πρώτες σκηνές που γύρισε στον «Κύριο & το όπλο» με τον Ρέντφορντ αλλά την βοήθησε ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λόουερι λέγοντας της πως απέναντι της είχε απλώς τον χαρακτήρα του Φόρεστ Τάκερ και όχι τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και κατά κάποιο τρόπο αυτό βοήθησε την επαγγελματία Σπέισεκ. Ωστόσο παρακολουθώντας κάποιος τις σκηνές τους στην ταινία μπορεί να διακρίνει το όλο λατρεία και συμπάθεια βλέμμα της Σπέισεκ προς τον Ρέντφορντ.

Στη φωτ. από Sunset Boulevard/Corbis via Getty Images, από το Parade, ο Ρέντφορντ 36 ετών εδώ και απίστευτα όμορφος με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ στα "Καλύτερα μας Χρόνια" του Σίντνει Πόλακ το 1973.

Τέλος ο Redford δεν ξεχνά την στήριξη του Πολ Νιούμαν (ο αξέχαστος Paul Newman ουσιαστικά τον επέβαλλε στο στούντιο της 20^th Century Fox για να παίξουν μαζί το ’69 στο «Butch Cassidy & the Sundance Kid – Οι Δύο Ληστές» του Τζορτζ Ρόι Χιλ έναντι άλλων ηθοποιών – μεγαθηρίων όπως ο Μάρλον Μπράντο ή ο Στιβ Μακουίν).

Όσο για νέα ταλέντα στο Χόλυγουντ, ο Ρέντφορντ όπως είπε στο Parade, ξεχωρίζει την Emma Stone του «La La land» που φέτος παίζει στο «The Favourite – Η ευνοούμενη» του Γιώργου Λάνθιμου, και η Σπέισεκ την κοκκινομάλλα Τζέσικα Τσαστέιν.

*Διευκρίνιση: Όλο το υπέροχο φωτογραφικό υλικό το αντλήσαμε από την ηλεκτρονική καταχώρηση του άρθρου του Parade, στη διεύθυνση parade.com (parade.com/712693/maramovies/robert-redford-and-sissy-spacek-reflect-on-100-years-of-movie-memories/)

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)