Η αξιόλογη αυτή ταινία, ένα "παθιασμένο" πρότζεκτ του έντονα πολιτικοποιημένου Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ήταν μία μεγάλη καλλιτεχνική όσο και εμπορική επιτυχία της εποχής που λειτουργεί και ως "χρονοκάψουλα" των όσων έγιναν
Επιμονή στην λεπτομέρεια και την αυθεντικότητα. Αυτό ήταν ένα από τα κλειδιά της μεγάλης επιτυχίας της θρυλικής πλέον ταινίας και εκ των κορυφαίων όχι μόνο της δεκαετίας του ’70 αλλά και συνολικά του Αμερικανικού και παγκόσμιου κινηματογράφου, του «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου» που σκηνοθέτησε ο αξέχαστος Άλαν Τζέι Πάκουλα το 1976.
Ήταν μία δημιουργία που ετοιμάστηκε και προβλήθηκε μόλις ελάχιστα χρόνια από τα πραγματικά γεγονότα του σκανδάλου Watergate που συγκλόνισε τις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο. Στην αποκάλυψη του πολιτικού σκανδάλου οδήγησε η επισταμένη & εις βάθος συνεχής έρευνα και αγώνας των δύο ρεπόρτερ της εφημερίδας Washington Post, Καρλ Μπερνστάιν και Μπομπ Γούντγουορντ που είχε ως συνέπεια, την παραίτηση του Αμερικανού Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον τον Αύγουστο του 1974.
Η ταινία που διεκδίκησε και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας στην απονομή του 1977 για να χάσει από το «Ρόκι» (πολλά μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου, λέγεται πως τα κατοπινά χρόνια μετάνιωσαν που δεν ψήφισαν το «Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου»), κέρδισε τελικά 4 βραβεία Όσκαρ.
Η ταινία ήταν και ένα προσωπικό στοίχημα του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος ήταν και στο κομμάτι της παραγωγής ενώ υποδύθηκε και τον Μπομπ Γούνγουορντ. Τον Μπερνστάιν ενσάρκωσε ο Ντάστιν Χόφμαν.
*Στη φωτ. οι δύο θρυλικοί πλέον δημοσιογράφοι.
Η εφημερίδα Washington Post λέγεται πως αντιμετώπισε με πολλή επιφύλαξη αρχικά τους συντελεστές και δεν επέτρεψε να γίνουν γυρίσματα στους χώρους της, ωστόσο το τιμ της παραγωγής και των σκηνικών της ταινίας αποτύπωσε κάθε λεπτομέρεια όπως τα γραφεία, τους διαδρόμους φτιάχνοντας ένα πιστό αντίγραφο τους.
Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ που αδίκως ίσως δεν προτάθηκε για το Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου.
Επικεφαλής production designer ήταν ο George Jenkins και όπως έγραψε το collider.com (το άρθρο έχει τίτλο How ‘All the President’s Men’ Went Overboard With Historical Accuracy), μία λεπτομέρεια που βοήθησε σημαντικά ήταν ότι συμφωνήθηκε από τους δημοσιογράφους να δίνουν κάποια από τα πεταμένα έγγραφα και άλλα σκουπίδια των γραφείων τους στους υπεύθυνους της ταινίας για να τα χρησιμοποιήσουν στην προσπάθεια «πιστότητας» και αληθοφάνειας στα γυρίσματα.
Στην ταινία που εδώ και χρόνια προβάλλεται & διδάσκεται στις πανεπιστημιακές σχολές δημοσιογραφίας, ο Martin Balsam υποδύθηκε τον managing editor Howard Simons & o Τζέισον Ρόμπαρντς που έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2000, τον Διευθυντή σύνταξης Μπεν Μπράντλι. Για το ρόλο του ο Ρόμπαρντς κέρδισε το βραβείο Όσκαρ καλύτερου β΄ανδρικού.
Επιμέλεια ανάρτησης: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ
