Ξεκινά η Οσκαρική καμπάνια για το θρίλερ μυστηρίου με φόντο την άγρια φύση του Γουαιόμινγκ, "Wind River - Στα Ίχνη του Ανέμου" - Η ταινία είχε προβληθεί στο θερινό σινέ Κάστρο στο Ρίο

Πάντως για ευνόητους λόγους αποφασίστηκε από την διαφημιστική καμπάνια του φιλμ να αφαιρεθεί το όνομα της εταιρείας διανομής Weinstein Company, σύμφωνα με το Entertainmet Weekly

Περνάει ο καιρός και πλέον απομένουν μόλις 2 μήνες έως το τέλος του χρόνου. Πλησιάζει λοιπόν και η περίοδος που θ’ αρχίσουν οι βραβεύσεις από τις ενώσεις κριτικών αλλά και τα Όσκαρ. Όπως διαβάσαμε στο σάιτ του Entertainment Weekly, η Οσκαρική καμπάνια του θρίλερ μυστηρίου σε σκηνοθεσία του 47χρονου Τεξανού Taylor Sheridan, “Wind River” που είχε εταιρεία διανομής την the Weinstein Company, μόλις ξεκίνησε (στην Πάτρα η ταινία προβλήθηκε το καλοκαίρι στο σινέ Κάστρο στο Ρίο).

Λόγω όμως του περιβόητου σεξουαλικού σκανδάλου που αφορά στον συνιδρυτή της εταιρείας, Harvey Weinstein, όπως τουλάχιστον επιβεβαιώνει το Entertainment Weekly, στις διαφημιστικές καταχωρήσεις και καμπάνια προκειμένου η ταινία να έχει κάποια τύχη στις ερχόμενες Οσκαρικές υποψηφιότητες, το όνομα της εταιρείας Weinstein θ’ αφαιρεθεί, ακόμη και από τα αντίτυπα της ταινίας για τις προβολές βίντεο και μέσω streaming στο Netflix. Ο Sheridan και το καστ των ηθοποιών συμφωνούν με την κίνηση αυτή που μετέδωσε πρώτο το Deadline.

Η Acacia Entertainment που στηρίχθηκε οικονομικά από την φυλή Tunica-Biloxi της Λουιζιάνα, αναμένεται να πληρώσει τα έξοδα της Οσκαρικής καμπάνιας μετά τα 10 εκατομμύρια δολάρια που κόστισε η όλη παραγωγή. 

Στο «Wind River - Στα Ίχνη του Ανέμου» που και στις ΗΠΑ βγήκε για προβολή στις αίθουσες τον περασμένο Αύγουστο, παίζουν η Elizabeth Olsen και ο Jeremy Renner στους ρόλους μίας πράκτορος του FBI και ενός υπευθύνου της υπηρεσίας προστασίας άγριων ζώων U.S. Fish and Wildlife Service, οι οποίοι αναζητούν τα αίτια και τον δολοφόνο μίας 18χρονης γυναίκας που είναι Native American/ Γηγενής Αμερικανίδα, στο Wyoming. Η γυναίκα κάτοικος ενός καταυλισμού, δέχεται σύμφωνα με το σενάριο του φιλμ του Sheridan σεξουαλική επίθεση, κακοποίηση και στο τέλος δολοφονείται.  

Η ταινία που πήρε καλές κριτικές, είχε κάνει την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου κινηματογράφου του Sundance τον περασμένο Ιανουάριο. Στο Φεστιβάλ των Κανών ο Sheridan κέρδισε το βραβείο του καλύτερου σκηνοθέτη στο τμήμα «Un Certain Regard – Ένα Κάποιο Βλέμμα». 

Είναι η 1^η σκηνοθετική του προσπάθεια ενώ προηγουμένως είχε υπογράψει τα σενάρια για το φιλμ του Denis Villeneuve «Sicario» αλλά και για την ταινία του David Mackenzie «Hell or High Water – Πάση Θυσία» που έφτασε έως και την υποψηφιότητα του Όσκαρ καλύτερης ταινίας (το «Πάση Θυσία» δυστυχώς δεν έχει προβληθεί σε αίθουσα της Πάτρας).

Το «Wind River» όπου παίζουν και οι Τζον Μπέρνταλ, Γκράχαμ Γκριν και Κέλι Τσόου, έχει και το θετικό στοιχείο της αξιόλογης πορείας του στα ταμεία, με κοντά 33,6 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις στο box office.

Επιμέλεια κειμένου: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)

Η νέα σκηνοθετική προσπάθεια του φωτογενή σταρ Τζορτζ Κλούνεϊ «Suburbicon» κατέφθασε στις Ελληνικές αίθουσες και στην Πάτρα

Στην ταινία του πολιτικά ευαισθητοποιημένου, προοδευτικού σταρ, παίζουν ο Ματ Ντέιμον και η Τζούλιαν Μουρ - Οι κριτικές στις ΗΠΑ είναι πάντως συγκρατημένες 

Ο βραβευμένος με Όσκαρ, 56χρονος Αμερικανός σταρ Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος δεν έχει κρύψει τα προοδευτικά liberal/φιλελεύθερα πολιτικά πιστεύω του, επέστρεψε ως σκηνοθέτης με το φιλμ «Suburbicon» (κρατά κι ένα ρόλο), ένα σκοτεινό, crime πορτρέτο, μίας φαινομενικά ειδυλλιακής κοινότητας, σε σενάριο των επίσης βραβευμένων με Όσκαρ, αδελφών Τζόελ και Ίθαν Κοέν.

Η ταινία κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα από την εταιρεία διανομής Odeon από σήμερα Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017 ταυτόχρονα με την έξοδο της στις ΗΠΑ και θα προβάλλεται και στην Πάτρα στα Στερ Odeon Entertainment, στη Βέσο Μάρε. 

Η νέα αυτή ταινία του γοητευτικού γκριζομάλλη σταρ, όπως έγραψε το περιοδικό Αθηνόραμα, τον βρίσκει ξανά στην καρέκλα του σκηνοθέτη να κινηματογραφεί ένα πολιτικά φορτισμένο σενάριο των αδερφών Κοέν, το οποίο απογυμνώνει το ρατσισμό της λευκής αμερικανικής μεσαίας τάξης κι εντείνει το «αντάρτικό» του κατά του νυν Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

Καλώς ήρθατε στο ηλιόλουστο Suburbicon! Ένα προάστιο με χαρούμενες οικογένειες, ακριβώς στην καρδιά της Κεντρικής Αμερικής. Με τα οικονομικά σπίτια τους και το φροντισμένο γρασίδι στους κήπους τους, το Suburbicon είναι η απάντηση στο αμερικάνικο όνειρο του 1957. Αν και η οικογένεια Λοντζ είναι μία εκ των ακρογωνιαίων λίθων στη συγκεκριμένη κοινότητα, η ζωή τους ανατρέπεται ξαφνικά όταν μία επίθεση που δέχονται από αγνώστους μέσα στο σπίτι τους, επιφέρει τον τραγικό θάνατο της μητέρας του μικρού Νίκι.

Μία απρόβλεπτη και γεμάτη υποψίες διαδοχή από γεγονότα μπλέκει την οικογένεια σε έναν ιστό από προδοσίες, μοιχεία και εκβιασμούς.

Πιστοί στο κινηματογραφικό τους ύφος, οι αδελφοί Κοέν σχολιάζουν το κακό και το καλό της ανθρωπότητας, μέσα από τις πράξεις επιφανειακά καθημερινών ανθρώπων.

Στο φιλμ παίζουν οι ηθοποιοί: Ματ Ντέιμον, Τζούλιαν Μουρ, Τζος Μπρόλιν, Μέγκαν Φέργκιουσον, Όσκαρ Άιζακ, Τιμ Νεφ, ο μικρούλης Νόουα Τζουπ και ο ίδιος ο Τζορτζ Κλούνεϊ.

Ενδιαφέρον θα έχει να δούμε πώς θα πάει και εμπορικά η ταινία ιδίως στις ΗΠΑ μιας και οι κριτικές ήσαν μάλλον συγκρατημένες (στο metacritic μέχρι στιγμής βρίσκεται σχεδόν στον μέσο όρο, το 50).

Ο Clooney έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 2002 με το ανεξάρτητο φιλμ «Confessions of a Dangerous Mind» ενώ το 2005 σκηνοθέτησε, ήταν παραγωγός και πρωταγωνίστησε στο εξαιρετικό φιλμ με πολιτικές αποχρώσεις, «Good Night, and Good Luck – Καληνύχτα και καλή τύχη». Το φιλμ εκείνο περιέγραφε την μονομαχία του διάσημου δημοσιογράφου της τηλεόρασης τη δεκαετία του 1950, Edward R. Murrow με τον πολυσυζητημένο Αμερικανό γερουσιαστή, υπέρμαχου της λογοκρισίας Joseph McCarthy.

Στα Όσκαρ του 2006 ο George Clooney προτάθηκε για καλύτερος σκηνοθέτης καθώς και στην κατηγορία του καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου ενώ κέρδισε το Όσκαρ β’ ανδρικού για τον ρόλο του στην ταινία «Syriana».

Το «Suburbicon» προβλήθηκε στην 74η Κινηματογραφική Μόστρα της Βενετίας όπου και παρέστη ο Κλούνει μαζί με την λαμπερή δικηγόρο σύζυγο του Αμάλ Αλαμουντίν.

Η φωτ. από την πρεμιέρα της ταινίας στη Βενετία είναι από το hollywoodreporter.com.

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ που είναι γιος δημοσιογράφου, πρωτοέγινε διάσημος μέσα από την τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του ’90 «Στην Εντατική» για να αρχίσει από το ’96 κι έπειτα να προσανατολίζεται σταθερά στο σινεμά.

Όπως εύστοχα γράφει στο Αθηνόραμα ο Γιάννης Καντέας-Παπαδόπουλος, σήμερα ο Κλούνει με δύο Όσκαρ στα χέρια του (για όσους δεν το θυμάστε κέρδισε βραβείο Όσκαρ και ως συμπαραγωγός του εξαιρετικού φιλμ που σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε ο Μπεν Άφλεκ «Επιχείρηση Argo» το 2012), είναι πια κυρίαρχος του παιχνιδιού κι εκπροσωπεί την ανήσυχη, προοδευτική πλευρά του Χόλιγουντ, που εκμεταλλεύεται τα φωτογραφικά φλας για να προωθήσει καίριες πολιτικές αλλαγές. 

Μαζί με τον πρωταγωνιστή του «Suburbicon» (είναι αισίως η 6^η σκηνοθετική του απόπειρα του Clooney), Ματ Ντέιμον, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός έδωσαν και συνέντευξη σε μεγάλο Αμερικανικό τηλεοπτικό σταθμό και μίλησαν και για το σκάνδαλο που έχει προκύψει με τον Χάρβει Γουάινστιν, με τον οποίο και οι δύο έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν. Και οι δύο εξέφρασαν την απογοήτευση  και αποστροφή τους (το γράφουμε ευγενικά) για τα όσα είδαν την δημοσιότητα για την συμπεριφορά του Γουάινστιν και τα περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων και βίας κατά γυναικών που του προσάπτουν. 

 O Clooney ανήκει όπως σημειώνει το Αθηνόραμα, στην φιλελεύθερη συνιστώσα στην καρδιά της χολιγουντιανής ελίτ, η οποία κοντράρει το σκοταδισμό που επιχειρεί να επιβάλει ο Ντόναλντ Τραμπ, με όπλο ένα συνδυασμό πολιτικού ακτιβισμού και κοινωνικά ευαισθητοποιημένου σινεμά που απευθύνεται στο μαζικό κοινό και το «Suburbicon» ανήκει στην κατηγορία αυτή της κινηματογραφικής «αντίστασης» της οποίας ηγείται ο Τζορτζ Κλούνεϊ.

Το βασισμένο σε αληθινά γεγονότα σενάριο έρχεται σε μια περίοδο που ο ρατσισμός και σημάδια της άκρα δεξιάς ενδυναμώνονται στην Αμερικανική κοινή γνώμη, με τον Τραμπ να δρα κάθε άλλο παρά πυροσβεστικά. Τραγική επαλήθευση του φαινομένου, τα αιματηρά γεγονότα στο Σάρλοτσιβλ μεταξύ ακροδεξιών και αντιρατσιστών πριν από δύο μήνες, με αποτέλεσμα το θάνατο μιας κοπέλας, όπως γράφει το Αθηνόραμα. 

«Το “Suburbicon” δεν σχετίζεται με αυτό το περιστατικό, θέλει όμως να δείξει τον τρόπο που επινοούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι και την ένταση που βιώνουν σήμερα οι φυλετικές σχέσεις», σχολίασε ο ίδιος ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος δεν μασάει τα λόγια του για τον πρόεδρο Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ξενοφοβικό φασίστα».

Ο φωτογενής ηθοποιός να θυμίσουμε, πως είχε ξανακάνει μία πολιτικών μηνυμάτων ταινία με το «Αι Ειδοί του Μαρτίου – Ides of March» το 2011 που είχε λάβει σαφώς καλύτερες κριτικές. Σε εκείνη την ταινία έπαιζαν ο ίδιος, ο Ράιαν Γκόλσινγκ και η Έβαν Ρέιτσελ Γουντ.

Αναφορικά με το «Suburbicon» όπου την μουσική υπογράφει ο Ελληνικής καταγωγής Αλεξάντρ Ντεσπλά, το Αθηνόραμα αναφέρει στην θετική κριτική του ότι «με υποδειγματική σκηνοθετική ακρίβεια και πικρό, κατάμαυρο χιούμορ, ο Κλούνεϊ μετατρέπει ένα παλιό σενάριο των αδερφών Κοέν σε μια βιτριολική σάτιρα πάνω στην αμερικανική κοινωνική, ηθική και πολιτική πραγματικότητα».

Διάρκεια: 104΄. Διανομή: ODEON.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)

Ντοκουμέντο και συναίσθημα συνδυάζει η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Το Τελευταίο Σημείωμα" με τον Ανδρέα Κωνσταντίνου

Αυτό επισημαίνει στην κριτική του το περιοδικό Αθηνόραμα και ο δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Χρήστος Μήτσης - Η ταινία κάνει πρεμιέρα σήμερα Πέμπτη 26/10 και θα παίζεται και στην Πάτρα

Καλή είναι η κριτική από το περιοδικό Αθηνόραμα και τον Χρήστο Μήτση για την ταινία «Το Τελευταίο Σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη που ξεκινά την πορεία της στις Ελληνικές αίθουσες (και στην Πάτρα) σε διανομή της Tanweer.

To Αθηνόραμα στο νέο τεύχος του (26 Οκτωβρίου 2017) που κυκλοφορεί, κάνει λόγο για ντοκουμέντο και συναίσθημα που συμπλέκονται σε ένα στιβαρά σκηνοθετημένο ιστορικό δράμα, ωστόσο επισημαίνει ότι «Το Τελευταίο Σημείωμα» απ’ ένα σημείο και μετά δεν μπορεί να αποφύγει εντελώς τον πειρασμό της εύκολης, εκβιαστικής συγκίνησης. 

Ακολουθεί αναλυτικά η κριτική για την ταινία που περιγράφει μία αληθινή ιστορία με επίκαιρα μηνύματα και στο σήμερα μιας κι όπως είπε σε συνέντευξη του ο βετεράνος Παντελής Βούλγαρης, «σήμερα ζούμε μία πολύ πιο ύπουλη Κατοχή από εκείνη του ‘41».

“Η πρόσφατη ελληνική Ιστορία εμπνέει για άλλη μία φορά τον Παντελή Βούλγαρη, ο οποίος τη χρησιμοποιεί συχνά ως φόντο μιας συγκινητικής ανθρώπινης περιπέτειας, άλλοτε εν πολλοίς μυθοπλαστικής («Χάπυ Νταίη», «Ψυχή Βαθιά») και άλλοτε βασισμένης σε αληθινά γεγονότα και πρόσωπα («Ελευθέριος Βενιζέλος», «Πέτρινα Χρόνια»). Το «Τελευταίο Σημείωμα» αφηγείται την ιστορία του κομμουνιστή και συνδικαλιστή Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ο οποίος συνελήφθη από το καθεστώς Μεταξά, εξορίστηκε και κατέληξε στις φυλακές Ακροναυπλίας, απ’ όπου παραδόθηκε στους Γερμανούς μαζί με εκατοντάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους.

Η ταινία τον συναντά στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ασκεί χρέη διερμηνέα για τον διοικητή του, τον υπολοχαγό των SS Καρλ Φίσερ. Ο τελευταίος νιώθει αντιφατικά συναισθήματα γι' αυτόν, τον παίρνει μαζί του σε εκδρομές, του προτείνει να φύγει με τη μνηστή του για τη Γερμανία, αλλά τον απειλεί και τον τιμωρεί όταν του μιλάει ειλικρινά και χωρίς δουλοπρέπεια. Ένα από τα αφηγηματικά πλεονεκτήματα της ταινίας είναι ότι προσπαθεί όσο μπορεί να εστιάζει στα όσα διαδραματίζονται εντός του στρατοπέδου. 

Η περιγραφή είναι ρεαλιστική, με λιγοστές γραφικότητες (ο Ούγγρος δεσμοφύλακας, ο κρατούμενος που επιπλήττει τον Σουκατζίδη σαν ένα είδος ένοχης συνείδησης) και μερικές καλοστημένες λεπτομέρειες (το καρβέλι με τις τρεις χαρακιές-χαραμάδες ελπίδας και διαφυγής). Το βάρος όμως πέφτει στη σχέση του ναζί αξιωματικού με τον Έλληνα κρατούμενο, ένα δραματικά και ιδεολογικά πρωταγωνιστικό δίδυμο το οποίο αντιπαρατίθεται ψυχολογικά, πολιτικά κι εντέλει πολιτισμικά, με τον Σουκατζίδη (ένας λιτός, ερμηνευτικά αποτελεσματικότατος Ανδρέας Κωνσταντίνου) να έχει τη σεναριακή εύνοια –καθότι αγέρωχος, πράος και θαρραλέος, πραγματικός ήρωας–, αλλά με τον εσωτερικά ταραγμένο Καρλ Φίσερ να κερδίζει τελικά τις εντυπώσεις, κυρίως χάρη στην ερμηνεία του έμπειρου Αντρέ Χένικε («Η Πτώση», «Victoria»).

Το σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη και του Παντελή Βούλγαρη κεντάει ψιλοβελονιά την (σχεδόν ερωτική) έλξη και ταυτόχρονα αναπόφευκτη απώθησή τους, η οποία συμπυκνώνει εύστοχα μια δυναμικά δραματική σύγκρουση χαρακτήρων, απόλυτα συνδεδεμένη με τη φονική σύγκρουση κρατών και ιδεολογιών που μαίνεται γύρω τους. Αυτό το γύρω τους, αντίθετα, αντιμετωπίζεται από την ταινία με ακαδημαϊκή ευπρέπεια, η οποία, πατώντας στη διεκπεραιωτική διήγηση γεγονότων (εντελώς περιττή η σκηνή δολοφονίας του υποστράτηγου Κρεχ) και στους σχηματικούς υποστηρικτικούς χαρακτήρες, οδηγεί το στόρι μέχρι την κορύφωσή του, την εκτέλεση των 200 στο σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944.

Κι ενώ έχει προηγηθεί ένα καλοσκηνοθετημένο, βαθιά ανθρώπινο αποχαιρετιστήριο γλέντι, εκεί όλα κινούνται στο ρελαντί κυριολεκτικά και μεταφορικά, οι μελοδραματικοί τόνοι ανεβαίνουν κατακόρυφα και η εύκολη συγκίνηση εκβιάζεται με έναν αταίριαστο μέχρι τότε χολιγουντιανά μεγαλόσχημο, εκκωφαντικό τρόπο”.

Διάρκεια: 117΄. Διανομή: TANWEER. 

Η φωτ. είναι από το Αθηνόραμα.

Στο μεταξύ στο περιοδικό Αθηνόραμα διαβάσαμε κι ένα κείμενο για τον ταλαντούχο ηθοποιό Ανδρέα Κωνσταντίνου, τον οποίο θα δούμε και στο «Success story» του Νίκου Περάκη (αρχές Νοεμβρίου 2017 στις αίθουσες).

Στα δέκα χρόνια που έχουν περάσει από το κινηματογραφικό ντεμπούτο του στην «Ψυχραιμία» του Νίκου Περάκη, ο απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ανδρέας Κωνσταντίνου έχει υποδυθεί μια σειρά από ετερόκλητους ρόλους: έχει υπάρξει μέλος των διαβόητων σατανιστών της Παλλήνης («Ο Θάνατος που Ονειρεύτηκα»), ναρκαλιευτής στον Έβρο («Όχθες»), Ανδριώτης καπετάνιος («Μικρά Αγγλία») ενώ ενσάρκωσε υποδειγματικά και τον κορυφαίο Βασίλη Τσιτσάνη («Ουζερί Τσιτσάνης» σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη).

Ακόμα ο Ανδρέας Κωνσταντίνου έχει παίξει ένα ρόλο και στον «Παράδεισο» του Πατρινού σκηνοθέτη Παναγιώτη Φαφούτη.

Το παρουσιαστικό του όπως αναφέρει το Αθηνόραμα, έχει κάτι από τη γοητεία των ηθοποιών του ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά, αν κι εκείνος είναι ένας μοντέρνος ερμηνευτής που προσπαθεί να γίνει κάθε φορά ένα με τον χαρακτήρα που υποδύεται. όπως στο «Ουζερί Τσιτσάνης», που έμαθε μπουζούκι για τις ανάγκες του ρόλου.

Στο «Τελευταίο Σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη, υποδύεται τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη. «Ομολογώ πως δεν γνώριζα τη θυσία του Σουκατζίδη, ούτε ήξερα πολλά για τους 200 της Καισαρια­νής. Ο Παντελής Βούλγαρης μου διηγήθηκε τα πάντα. Έχει μια μοναδική ικανότητα­ να δημιουργεί από την αρχή στα γυρίσματα μια ξεχωριστή κινηματογραφική πραγματικότητα, η οποία σου δίνει αυτήν τη μαγική αίσθηση ότι μπαίνεις σε έναν καινούργιο κόσμο. Μου είναι αδύνατο να φέρω στο μυαλό μου μια τόσο οδυνηρή συνθήκη. Ομολογουμένως η ανατριχιαστικά ρεαλιστική ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα σκηνικά με βοήθησε κάπως», ανέφερε ο Ανδρέας Κωνσταντίνου.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ (Μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ)