Κύλησαν 3 εβδομάδες από τότε που έσβησε ο σκηνοθέτης Αντώνης Παπαδόπουλος, ο "φύλακας άγγελος" των μικρομηκάδων στο Φεστιβάλ της Δράμας

Ο Πατρινής καταγωγής δημιουργός άφησε την σφραγίδα του στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Δράμας, ταινίες του οποίου κάθε χρόνο πρόβαλλε την άνοιξη η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας και η πρόεδρος της, Ελένη Δάσιου

Πέρασαν τρεις εβδομάδες από τότε που μαθεύτηκε το εξαιρετικά δυσάρεστο νέο πως έσβησε στα 64 του χρόνια, ο Πατρινής καταγωγής σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, Αντώνης Παπαδόπουλος, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας ορφανό έναν θεσμό που αποτέλεσε για τον ίδιο ένα σημαντικό έργο ζωής.

Την Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020 λοιπόν, το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έχασε τον άνθρωπο που ήταν για πολλά χρόνια (κοντά στα τριάντα) στο πηδάλιο του, τον καλλιτεχνικό διευθυντή του και η ταινία μικρού μήκους τον μεγάλο υποστηρικτή της.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος έφυγε από τη ζωή στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός της Αθήνας όπου νοσηλευόταν, μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο που διήρκησε περισσότερο από έναν χρόνο.

Ταγμένος στην μικρού μήκους ταινία μέχρι τέλους, ο σκηνοθέτης Αντώνης Παπαδόπουλος, εκτόξευσε διεθνώς το κρατικό Φεστιβάλ για την μικρού μήκους ταινία, υπογραμμίζοντας με έργα και λόγια την σημασία του είδους, και επινοώντας συνεχώς τρόπους να το φέρνει στο προσκήνιο, ανέφερε ανακοίνωση του Φεστιβάλ Δράμας.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος είχε γεννηθεί το 1956 και πήρε το πτυχίο του και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ακαδημία του Κιέβου. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, δίδαξε στη σχολή κινηματογράφου Χατζίκου. Στενή υπήρξε και η συνεργασία του με τη δημόσια τηλεόραση, για την οποία γύρισε αρκετά ντοκιμαντέρ. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει πολλές και βραβευμένες ταινίες τεκμηρίωσης, όπως τη «Γενοκτονία της μνήμης» (2010) και τη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του «Βαρέα ανθυγιεινά» (2003).

Από το 2003 ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου ενώ διετέλεσε επίσης μέλος της κριτικής επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας Κινηματογράφου του Υπουργείου Πολιτισμού από το 1999 έως το 2009 και από το 2005 έως το 2006 συνεργάστηκε με το ΥΠΠΟΑ ως Ειδικός Σύμβουλος Κινηματογραφίας.

Παρέλαβε ένα περιφερειακό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους και το έκανε θεσμό, γνωστό και σεβαστό στις πέντε ηπείρους, μετέτρεψε την Δράμα σε μια κινηματογραφούπολη που κάθε Σεπτέμβριο σφύζει από ζωή, κι έδωσε βήμα σε χιλιάδες νέους δημιουργούς, που σε πείσμα των δυσκολιών, συνεχίζουν να συρρέουν στην πόλη της Δράμας με τη χειμαρρώδη ενέργειά τους, εγγράφοντας υποθήκες για το μέλλον. Κάθε χρόνο, τους υποδεχόταν με θέρμη, με το γνωστό του ζεστό χαμόγελο και τη μεγάλη του αγκαλιά. Αξιοπρεπής και έντιμος, θεωρούσε  με πάθος την ταινία μικρού μήκους αυτόνομο καλλιτεχνικό είδος, όπως ακριβώς και το  διήγημα, και καμάρωνε τα παιδιά των οποίων η καριέρα, στην πορεία εκτοξεύτηκε, συνεχίζει η ανακοίνωση του Φεστιβάλ της Δράμας.

Σεμνά και αθόρυβα, παρέμεινε ο ευγενής Αντώνης Παπαδόπουλος, φύλακας άγγελος των "μικρομηκάδων", διακρίνοντας τη δυναμική και το επίπεδο της μικρού μήκους ταινίας, και υπογραμμίζοντας το συνεργατικό πνεύμα παραγωγής της στα χρόνια της κρίσης, πολύ πριν το ελληνικό σινεμά γίνει της μόδας στο εξωτερικό. Βαθιά καλλιεργημένος και λάτρης της κλασικής μουσικής, πίστευε με πάθος πως η λογοτεχνία μπορεί να αποτελέσει "αιμοδότη" του  κινηματογράφου - γι' αυτό και εισήγαγε τα "Αίθρια Λογοτεχνικά Μεσημέρια" στο Φεστιβάλ, ενώ άπλωσε τη δράση της διοργάνωσης σ’ολόκληρο τον χρόνο μέσω του επιτυχημένου προγράμματος "Το Φεστιβάλ Δράμας Ταξιδεύει", που έφτασε σε όλον τον κόσμο.

Η κατάσταση της υγείας του δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει τη νέα ταινία μυθοπλασίας του με τίτλο «Άγουρα πορτοκάλια». Δυστυχώς δεν πρόλαβε να ζήσει την μετεγκατάσταση του Φεστιβάλ στην Καπναποθήκη της Οδού Περδίκα, αίτημα και όραμά του ετών, ούτε να δει την υλοποίηση του οράματός του για την λειτουργία Τμήματος Κινηματογραφικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου στην αγαπημένη του Δράμα, κι ας πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις και για τα δύο.

Υπήρξε ένας ψυχωμένος μαχητής και στην μεγάλη περιπέτεια υγείας του.

Το Φεστιβάλ και η πόλη της Δράμας εκφράζουν την συμπαράστασή τους στην σύζυγό του Κάλλη και στην κόρη του Ιωάννα, που έδωσαν μαζί του τον μεγάλο αγώνα.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής ο Οργανισμός θα ονομάσει την αίθουσα τελετών και εκδηλώσεων του Δημοτικού Ωδείου Δράμας «Αίθουσα Αντώνης Παπαδόπουλος» .

Η κηδεία του Αντώνη Παπαδόπουλου τελέστηκε την Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020 στις 12.30, στο κοιμητήριο Παπάγου.

Λάτρευε και την πόλη του, την Πάτρα, την οποία και επισκεπτόταν για να δει τους γονείς του στο Καστρίτσι. Ήταν και στενός φίλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Πάτρας που πάντα έφερνε κάθε Απρίλιο τις βραβευμένες ταινίες της χρονιάς από το Φεστιβάλ της Δράμας. 

Τέλος το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους σε ανακοίνωση του για τον αγαπημένο σκηνοθέτη Αντώνη Παπαδόπουλο ανέφερε τα εξής:

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη και οδύνη του για την πρόωρη απώλεια του αγαπημένου μας φίλου Αντώνη Παπαδόπουλου, σκηνοθέτη και καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Δράμας.

Αφοσιωμένος στον κινηματογράφο και ιδιαίτερα στη μικρού μήκους ταινία, άφησε βαθύ αποτύπωμα στην εξέλιξή της τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Ελλάδα μέσα από την παρουσία του στο τιμόνι του Φεστιβάλ Δράμας, το οποίο όταν ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση ήταν ένα μικρό επαρχιακό φεστιβάλ και το εκτόξευσε ως ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά και διεθνή φεστιβάλ του είδους.

Για το Φεστιβάλ Ολυμπίας υπήρξε ανεκτίμητος φίλος και θερμός συμπαραστάτης. Υποστήριξε τον θεσμό από τα πρώτα κιόλας βήματά του, διετέλεσε μέλος κριτικών επιτροπών, συμμετείχε ενεργά σε πολλές εκδηλώσεις μας, στάθηκε πλάι μας και μας υπερασπίστηκε σε δύσκολες μέρες, έδινε με κάθε τρόπο το παρών κάθε Δεκέμβρη στον Πύργο…

Πάνω απ’ όλα υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος, μια χαρισματική προσωπικότητα με σπάνιες αρετές, κοινωνική ευαισθησία και υψηλό επαγγελματισμό. Μέντορας! Δε θα ξεχάσουμε το σταθερό του ενδιαφέρον για τους ανθρώπους που με την εργασία τους υλοποιούν τις ταινίες και τα κινηματογραφικά φεστιβάλ, πίσω από τα φώτα και τους φακούς των καμερών. Αναμφίβολα ο θάνατός του αφήνει την κινηματογραφική κοινότητα φτωχότερη.

Στη σύζυγό του Κάλλη και στην κόρη του Ιωάννα εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Η σκέψη μας είναι μαζί τους.

Συλλυπητήρια και στους συναδέλφους μας και συνεργάτες του στο Φεστιβάλ της Δράμας, τους οποίους αγαπούσε, ενέπνεε και καθοδηγούσε. 

Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε πως στις 12 Ιανουαρίου του 2011 είχε πραγματοποιηθεί προβολή της ταινίας – ντοκιμαντέρ του Αντώνη Παπαδόπουλου για το λιμό της Αθήνας την περίοδο της Γερμανικής κατοχής ’41-’42.  

Η προβολή είχε γίνει στο Ιντεάλ της Αγ. Νικολάου, στην Πάτρα παρουσία του ίδιου του σκηνοθέτη Αντώνη Παπαδόπουλου, ο οποίος είχε πει πως «στόχος μου με το ντοκιμαντέρ για το λιμό της Αθήνας τον χειμώνα του 1941-1942 που μου πήρε ενάμιση χρόνο έρευνας, ήταν να διατηρήσουμε την ιστορική μας μνήμη. Δεν πάμε πουθενά χωρίς αυτήν, διαφορετικά θα γίνουμε Καλιφόρνια».

Την προβολή του φιλμ «Η Γενοκτονία της μνήμης» στο Ιντεάλ, είχε διοργανώσει η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας. 

Όπως τέλος είχε γράψει το in.gr, στις 14 Ιανουαρίου, η Εταιρεία Ελλήνων σκηνοθετών είχε βραβεύσει τον Αντώνη Παπαδόπουλο για τη σημαντική προσφορά του στον κινηματογράφο και στον χώρο του πολιτισμού.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ, μέλος ΕΣΗΕΠΗΝ