Στις 16 Σεπτεμβρίου 2025, γύρω στις 3.30 αργά το μεσημέρι, ώρα Ελλάδος, έμαθα ακούγοντας ραδιόφωνο την πολύ δυσάρεστη είδηση ότι έσβησε ο Αμερικανός ηθοποιός & σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ρέντφορντ
Ομολογώ πως έξι μέρες τώρα δεν μπορώ να διαχειριστώ το τόσο δυσάρεστο νέο της απώλειας του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ενός καλλιτέχνη με τον οποίο πορεύομαι από τα εφηβικά μου χρόνια. Μόλις το άκουσα για πρώτη φορά ότι πέθανε ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ημέρα που είχα συμπτωματικά βάλει άδεια από την εργασία μου στο δημοσιογραφικό σάιτ της Πάτρας όπου απασχολούμαι, το thebest.gr, σοκαρίστηκα. Ήταν άραγε αλήθεια. Δυστυχώς ήταν. Μόλις 1 μήνα αφότου ο αγαπημένος μας Μπομπ είχε τα γενέθλια του και είχε συμπληρώσει τα 89 του χρόνια.
Στα μάτια μου και φαντάζομαι χιλιάδων άλλων ο Ρέντφορντ έμοιαζε άφθαρτος, αιώνιος.
Ειλικρινά δεν μπορώ να το πιστέψω. Περιτριγυρισμένος στο σπίτι από τα πόστερ του και τις φωτογραφίες του, ένιωσα και νιώθω ένα μεγάλο βάρος.
Έλπιζα κάποτε να τον συναντήσω από κοντά, τώρα οφείλω κάποια στιγμή που θα μπορέσω έστω και σε μεγαλύτερη ηλικία να ταξιδέψω έως το Σάντανς στη Γιούτα, τον τόπο του.
Πόσο μετανιώνω που δεν πήγα τον Σεπτέμβριο του 2017 έως τη Βενετία όταν το εκεί Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του επιφύλαξε θερμή υποδοχή και τον τίμησε μαζί με την Τζέιν Φόντα προβάλλοντας και την καινούρια ταινία που είχαν κάνει το "Οι Ψυχές μας τη Νύχτα", παραγωγής του Netflix.
Πόσο κρίμα που δεν πήγα. Ίσως και να τον είχα χαιρετίσει! Ή έστω θα τον αντίκριζα από κοντά αλλά δεν πειράζει ίσως έτσι έπρεπε να γίνει.
Καλό ταξίδι αγαπημένε Μπομπ, που τόσο λάτρευες και σεβόσουν τον πολιτισμό των Ινδιάνων, που τόσο αγαπούσες και αγωνιούσες για τη φύση και το περιβάλλον. Σπουδαίε άνθρωπε και καλλιτέχνη σε αποχαιρετώ με δάκρυα από καρδιάς. Θα είσαι πάντα ο "φάρος μου".
Με την παντοτινή αγάπη και αφοσίωση μου στο πρόσωπο και την τέχνη σου,
Τάκης Μαρτάτος του Γεωργίου και της Νίκης, αιώνιος θαυμαστής σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου