O “γερόλυκος” του Αμερικάνικου κινηματογράφου, ο σπουδαίος Κλιντ Ίστγουντ έγινε 90 ετών στις 31 Μαΐου 2020

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης που ξεκίνησε από τα "σπαγκέτι-γουέστερν" του Λεόνε και τη δεκαετία του '70 ήταν ο "Βρώμικος Χάρι", έγραψε ιστορία κερδίζοντας κατόπιν 2 Όσκαρ σκηνοθεσίας & πλέον είναι ένα Hollywood icon

Στις 31 Μαΐου 2020, ο εμβληματικός ηθοποιός των γουέστερν αλλά και Οσκαρικός σκηνοθέτης των «Ασυγχώρητων» το 1992 και του «Million Dollar Baby» το 2004,  Κλιντ Ίστγουντ είχε γενέθλια συμπληρώνοντας αισίως τα 90 του χρόνια (έχει γεννηθεί το 1930). Ο «γερόλυκος» Ίστγουντ πλέον συγκαταλέγεται στους μεγάλους και σπουδαίους εν ζωή δημιουργούς του σινεμά, ένας πραγματικός θρύλος. Από ναυαγοσώστης και «χαμάλης» στο Χόλιγουντ κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της 7ης Τέχνης.

Δημιουργός των «Ασυγχώρητων - Unforgiven», του «Γκραν Τορίνο» και άλλων εξαιρετικών ταινιών όπως το περσινό συγκινητικό φιλμ «Η Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ» που χάρισε υποψηφιότητα καλύτερου β’ γυναικείου ρόλου στην Κάθι Μπέιτς, ο Ίστγουντ που στα «γεράματα» δείχνει ακαταπόνητος και συνεχίζει τις μεγάλες επιτυχίες όπως με το «American Sniper» το 2014 και το «Βαποράκι – The Mule» το 2018, ο «Βρώμικος Χάρι – Dirty Harry» της δεκαετίας του ’70, γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια στις 31 Μαΐου του 1930, και είναι αγγλικής, ιρλανδικής, σκωτσέζικης και ολλανδικής καταγωγής. 

Άγριο αγόρι, τέλειωσε το σχολείο με το ζόρι, ενώ στα νιάτα του δούλεψε από ναυαγοσώστης και χαμάλης, μέχρι δασοπυροσβέστης. Προσπάθησε να πάει στο πανεπιστήμιο του Σιάτλ αλλά τον πρόλαβε ο πόλεμος της Κορέας.

Όπως έγραψε το Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων, σε μια δοκιμαστική πτήση με βομβαρδιστικό, αυτό έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό και ο Ίστγουντ, χρησιμοποιώντας μία σωσίβια σχεδία, κολύμπησε δυο μίλια για να σωθεί.

Η τύχη όμως δεν τον εγκαταλείπει. Από σύμπτωση, τον είδε ένας παραγωγός του Χόλιγουντ και λόγω της φυσικής του ομορφιάς τον χρησιμοποίησε σε κάποια ρολάκια. Άλλωστε, με ύψος 1,93, γεροδεμένος, αθλητικός, με υπέροχα χαρακτηριστικά προσώπου, τέλεια οδοντοστοιχία και πλούσια καστανόξανθα μαλλιά και αγέρωχο και όσο πρέπει αλήτικο βλέμμα, είχε όλα τα εφόδια για να σταθεί απέναντι στην κάμερα. Αλλά απέναντι και στις γυναίκες που τον λάτρεψαν και τις λάτρεψε. Οι περιπέτειες αμέτρητες, όπως και τα παιδιά...

Με μοναδική σχετική επιτυχία του την τηλεοπτική καουμπόικη τηλεοπτική σειρά "Rawhide", στις αρχές της δεκαετίας του '60 ο Ίστγουντ είχε και πάλι την τύχη κι αυτή ήταν να συναντηθεί με τον Σέρτζιο Λεόνε που έψαχνε πρωταγωνιστή για το κλασικό πια "Για Μια Χούφτα Δολάρια" το 1964. Θα έκανε το ριμέικ της ταινίας "Γιοζίμπο" του Κουροσάβα, μεταφερμένο στην άγρια Δύση.

Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία, όπως και η επόμενη, η "Μονομαχία στο Ελ Πάσο" και φυσικά η αριστουργηματική "Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος" το 1966 και πάλι σε σκηνοθεσία του δεξιοτέχνη Λεόνε, ο οποίος με τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των ηθοποιών του, έκανε τον Ίστγουντ είδωλο. Με τα αρρενωπά χαρακτηριστικά του, το μόνιμο ειρωνικό υπομειδίαμα, το μάτι που γυαλίζει, το πουράκι συνεχώς στο στόμα -παρότι δεν κάπνιζε- ο Ίστγουντ έφτιαξε ένα μοναδικό καλούπι ήρωα, που δύσκολα θα ξαναβγεί.

Ο Σέρτζιο Λεόνε υπήρξε ο ένας από τους δυο κινηματογραφιστές που επηρέασαν τον Κλιντ Ίστγουντ στο υπόλοιπο της σταδιοδρομίας του, μαζί με τον υποδεέστερο αλλά σημαντικό σκηνοθέτη Ντον Σίγκελ, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε αρκετές γνωστές επιτυχίες. 

Μερικές από αυτές ήταν: "Απόδραση από το Αλκατράζ", "Οι Γύπες Πετούν Χαμηλά", και φυσικά τις καλτ αστυνομικές ταινίες "Ο Επιθεωρητής Κάλαχαν" στο ρόλο του "Βρώμικου Χάρι", που επικρίθηκε από πολλούς για τη θέση των ταινιών στο θέμα της αυτοδικίας. Βεβαίως, υπήρξαν και άλλοι σκηνοθέτες που τον επηρέασαν, όπως ο σπουδαίος Τζον Χιούστον, για τον οποίο θα γυρίσει το φιλμ "Λευκός Κυνηγός, Μαύρη Καρδιά" το 1990.

Σύντομα, στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο Ίστγουντ θα περάσει και πίσω από την κάμερα γυρίζοντας τις δικές του ταινίες. Η ώρα της δικαίωσης ήρθε  όπως προείπαμε, το 1992, όταν γύρισε το γουέστερν "Οι Ασυγχώρητοι", το οποίο και του χάρισε και το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας ενώ πήρε και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας της χρονιάς. 

Μια ταινία επηρεασμένη από τους Λεόνε και Σίγκελ, που απομυθοποιεί τη βία και ασκεί κριτική στη δύναμη της εξουσίας, ένα σχεδόν μόνιμο θέμα στις ταινίες του Ίστγουντ. Εκτός από τον ίδιο, πρωταγωνιστούν ο εκπληκτικός Τζιν Χάκμαν και ο Μόργκαν Φρίμαν.

Ο Ίστγουντ μπαίνει δικαίως στο κάδρο των μεγάλων σκηνοθετών. Το 1995 γύρισε το ευαίσθητο δραματικό φιλμ "Οι Γέφυρες του Μάντισον" όπου συμπρωταγωνίστησε με την Μέριλ Στριπ, το 2003 έκανε το "Σκοτεινό Ποτάμι" και τον επόμενο χρόνο το "Million Dollar Baby" με την Χίλαρι Σουόνκ που του έφερε και το δεύτερο Όσκαρ σκηνοθεσίας.

Οι ταινίες του πλέον είναι ένα γεγονός. Κοινό και κριτικοί τις περιμένουν με ανυπομονησία. Έχουν πάντα το δικό τους ενδιαφέρον και τη δική τους κινηματογραφική αξία. Ωστόσο, το φιλμ "Γκραν Τορίνο", που προβλήθηκε πριν 12 χρόνια, είναι αυτή με την οποία ο Ίστγουντ συμπυκνώνει τις εμπειρίες μιας ζωής. Αφήνει πίσω του τον σκληρό Ρεπουμπλικάνο συα πολιτικά του πιστεύω -παρότι πολλές φορές τα θέματα των ταινιών του πήγαιναν κόντρα στην ιδεολογία της αμερικανικής δεξιάς και του κατεστημένου-, αναθεωρεί τις αξίες και τα στερεότυπα με τα οποία μεγάλωσε, βλέπει το πώς άλλαξαν οι καιροί, πόσο διαβρωμένη είναι η Δυτική ψυχή, στέλνει στέρεα μηνύματα κατά της ξενοφοβίας, αποφεύγοντας, ωστόσο, αυτό που απεχθάνεται περισσότερο, την πολιτική ορθότητα και τελικά φτιάχνει μια αριστουργηματική ταινία.

Σίγουρα, ο Κλιντ Ίστγουντ, παρότι πολύ καλός ηθοποιός, δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα στους κορυφαίους τις υποκριτικής, αλλά θα μείνει πάντα η εικόνα που του χάρισε, πρωτίστως, ο Σέρτζιο Λεόνε. Όπως θα μείνει και ως σκηνοθέτης ορισμένων σπουδαίων ταινιών. Άλλωστε ακόμη είναι ενεργός και μπορεί να μας εκπλήξει και πάλι στο μέλλον, όπως έγραψε το ΑΠΕ.

Ήταν να σκηνοθετήσει το ριμέικ του «West Side Story», το οποίο τελικά έκανε ο Στίβεν Σπιλμπεργκ.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ